تحقق مطالبات قانونی “جامعه پرستاری”تکلیفی برای حاکمیت

اپیدمی بیماری کرونا در کنار مشکلات و تلخی های فراوان باعث‌خلق جلوه های باشکوه و ‌بینظیری از فداکاری ،ایثار و از خودگذشتگی جامعه پزشکی و ‌پرستاری کشور در عرصه جهادی مقدس در حوزه سلامت جامعه گردید.
جهادگران بی سنگر این میدان نه از جان خود بلکه از جان و‌ سلامت فرزندان و خانواده خویش که با ارزشترین سرمایه عاطفی هر انسان میباشد در راه ایفای وظیفه حرفه ای -الهی خدمت به بیماران عاشقانه گذشتند.
محروم و محدود کردن بوسیدن و ‌در آغوش کشیدن فرزند توسط مادر بعد از شیفت های طاقت فرسای چند روزه و یا حتی چند هفته ای در بیمارستان بدلیل ترس و‌نگرانی از ابتلای فرزند خویش را با هیچ سنجه ای نمیتوان سنجید و با هیچ زبانی نمیتوان توصیف کرد.

پنهان بودن دشمن بیولوژیک در مصافی که نود درصد مدافعان فداکار آن (نود درصد جامعه پرستاری )را زنان تشکیل داده اند از جمله شاهص های متفاوت تلاشگران جهاد سلامت در اپیدمی بیماری کرونا است که تصویری بدیع از ایثار و‌فداکاری زنان قهرمان کشورمان و ‌برهانی قاطع بر توانمندی زن ایرانی در تمامی حوزه های حاکمیتی کشور میباشد.

بحران کرونا بخوبی اثبات کرد که برغم کمبود ۲۰۰درصدی پرستار در کشور براساس استاندارهای جهانی جمعیتی ،مشکلات عدیده ی معیشتی،عدم پرداخت مطالبات پرستاران ،مدیریت ناعادلانه منوپول(پزشک سالاری)در نظام سلامت ،پرستار ایرانی جان بر کف ، استوار و بسیار فراتر از شرح وظایف بوروکراتیک خود ،خستگی ناپذیر و جان برکف با دل و‌جان چون شمع می سوزد تا روشنی بخش گستره سلامت هموطنانش باشد.

بدون شک مهمترین حلقه زنجیره سلامت کشور بویژه در بحران بزرگ اخیر (کرونا)را جامعه پرستاری تشکیل میدهد و ‌به جرات میتوان گفت بخش عظیمی از موفقیت نظام سلامت در مهار و‌کنترل اپیدمی کرونا در کشور مدیون و‌ مرهون تلاش و‌ فداکاری این عزیزان در حوزه مراقبتی و‌ حمایتی بیماران بوده است.همانگونه که مقام معظم رهبری فرمودند نقش پرستار در نظام سلامت نقش درجه اول است چرا که پس از تشخیص پزشکی تمام کارهای بالینی بیماران برای ایجاد بهبودی و درمان بر عهده ی پرستاران است.

از سوی دیگر سال ۲۰۲۰ از طرف سازمان جهانی بهداشت تحت عنوان سال جهانی “پرستاری و‌مامایی” نامگذاری شده است و هدف از این نامگذاری نشان دادن نقش پرستاران در حفظ سلامت مردم و‌جامعه بوده است.

گرچه در فرهنگ غنی کشور مان بر اساس اعتقادات و آموزه های دینی پرستاری فراتر از یک شغل بلکه مسئولیتی عاشقانه و الهی که جایگاه اجتماعی و مادیات بخش کوچکی از مولفه انگیزشی آن را تشکیل میدهد اما شاید زمان آن رسیده باشد که حاکمیت(دولت و مجلس)به تاسی از منویات رهبر عظیم الشان انقلاب در مسیر اعتلا جایگاه واقعی پرستار به تکلیف و وظیفه خود عمل کنند.

۱-ایجاد امنیت شغلی
۲-استخدام و تامین کمبود شدید پرستار
۳-ترمیم و افزایش حقوق پرستاران متناسب با سایر مشاغل سخت
۴-همسان سازی حقوق پرستاران بازنشسته تحت پوشش خدمات درمانی و بیمه تامین اجتماعی
۵-پرداخت معوقات بازنشستگان پرستار
۶-اجرای طرح تعرفه گذاری خدمات پرستاری که با وجود اینکه چندین سال از تصویب آن در مجلس می گذرد و از جمله مطالبات دیرینه جامعه پرستاری است متأسفانه تا کنون از جانب مسئولین مورد بی مهری و ‌بی توجهی قرار گرفته است.

امیدمیرود مجموعه مسئولین ذیربط در مجلس شورای اسلامی،دولت و بویژه وزارت بهداشت در راستای جبران بخشی ازایثار و ‌فداکاری خالصانه جامعه پرستاری در مبارزه بابیماری کرونا به تعهدات خود در قبال این عزیزان به جدیت عمل کنند تا انشاالله با رفع دغدغه های شغلی و معیشتی موجبات ارتقاء ارائه خدمات ارزشمند این عزیزان به بیماران و نظام سلامت کشور بیش از پیش فراهم گردد.