تبریک یلدا یا تبریک تراز نا ترازها

‍ یلدا شب ۱۴۰۰ مبارک باد

بلندترین شب سال ۱۴۰۰ را در شرایطی به یکدیگر تبریک می‌گوییم که هنوز در کابوس کورونا هستیم و علاوه بر آن شاهد فقر مطلق طیف هایی از جامعه انسانی می باشیم.

دوستی با حسرت می‌گفت قدیمها بر نامه های رسانه ها و کتب درسی دانش آموزان حاوی مطالب خوبی از مناسبتهای ایرانی و آداب و رسوم آنان بود حتی کم سوادها و بیسوادان در پردهای نمایش و نقالی و داستانهای مناسبتی ؛ با تاریخ و تمدن خود عجین می‌شدند ولی سالها است که نسل جدید با تمدن و تاریخ خود بیگانه شده است.

در پاسخ باید گفت واقعیت این روزها فراتر از این است و کودکان این دوره آنقدر چیزهای گفتنی دارند که متاسفانه دل و گوش به گذشته خود نمی‌دهند.

با آنکه از تحصیلات و آگاهی و امکانات بیشتری نسبت به گذشته برخوردار هستند متاسفانه عمدتا درک درستی از ایران و ایرانی ندارند که هیچ حتی نسبت به فرهنگ و تاریخ اسلام که معرفی آن از اهداف اصلی انقلاب بود بیگانه هستند .

متاسفانه این آشوب و بی نظمی فقط گریبان گیر تاریخ ، فرهنگ و کودکان نشده است. با کمی تامل در می یابیم که بجز منتقدین دلسوز ؛ هیچ چیز وصله ناجور نیست .

این روزها با بهره گیری از انواع تکنولوژی و امکانات نسبت به گذشته بجای پیشرفت و شکوفایی ؛ شاهد انواع قانون شکنی ها و قانون گریزی ها هستیم که امنیت جانی ، مالی ، سرمایگذاری و … را بیش از هر زمان تحت الشعاع قرار داده و مسیر رشد را گاهی مسدود نموده است.

برای مثال با وجود انواع ممیزی ها ، بهرمندی از دانش روز و از ثبت و بایگانی های کاغذی گرفته تا بک آپ های سیستمی ؛ تراز بسیاری از موضوعات ، نا تراز است و همه متولیان درکنار حسابداران ، این تراز بی قائده و بی قواره را به هم تبریک و از هم تشکر می کنند.

در کمال نا باوری این روزها مسئولین عملا مسیر گذار از مشکلات و فرافکنی را در طی کوره راه کم توجهی به راه کارهای تقدیمی منتقدین دلسوز و عدم برخورد قاطع با مفسدین می بینند

درحالی که دنیای پیش رفته با پذیرش ابداعات و گذار از راه حل‌های قدیمی در حال پوست اندازی و طی مسیر توسعه و پیشرفت می باشد متاسفانه ایران با حفظ همه راه بردها بدون تنقیح لازم و بدور از حسن اجرا ؛ محصولی مخدوش و مسیری پر ابهام و دست نیافتنی از رشد و توسعه را طی میکند که ارمغانش تراز نا ترازهای صنعت ، فرهنگ و … است.

چند درصد جامعه زیر خط فقر هستند؟

جمعیت کشور از سال ۱۳۵۷ تا ۱۴۰۰ کمی بیش از دو برابر شده است اما شاخص های زندگی و نرخ های تورم ، بیکاری ، رشد صنعت ، *شکاف طبقاتی* و … دستخوش چه میزان تغییرات منفی بوده است ؟

آیا نتایج حاصل از تحلیل این تغییرات در قیاس با رشد جمعیت و افزایش نیاز و توقعات جامعه قابل توجیه است ؟

آیا در مواجه با مشکلات ، زمان توجه به نظرات کارگروه های اندیش ورز بی ادعا نرسیده است ؟

مجید اسمعیل خان طلایی