تا تو باشی دیگر سیاهنمایی نکنی!!

گفت: یادت هست دیروز طرح آجیل کرایه ای را برایت شرح دادم؟

گفتم: بله! حالا بگو خودت توانستی طرح را اجراکنی؟

گفت: بله! اجرا کردم؛ ولی چشمت روز بد نبیند!

گفتم: چه شده؟

گفت: یک خانواده از بستگان به دیدن ما آمدند. ما هم طبق معمول سفرۀ مفصلّی از میوه و آجیل و شیرینی کرایه ای چیدیم و به محض ورود به هر نفر یک آب نبات تعارف و اصرار کردیم حتماً بخورند. آنان هم طبق معمول شروع به مکیدن آب نبات کردند و تا یک ساعتی که آنجا بودند،نتوانستند از شرّ آب نبات خلاص شوند. در نتیجه همۀ میوه ها و شیرینی ها و آجیل ها از غارت در امان ماند!

گفتم: پس طرح تو پیروزمندانه به سرانجام رسید! حالا بدی آن چه بود؟

گفت: تا این جا طرح ما خوب پیش رفت. همۀ زیردستی ها جلوی مهمانان پر از میوه و شیرینی و آجیل بود که هیچ کدام نمی توانستند با دهان پر آن ها را بخورند. ماجرا از آن جا وارد تراژدی شد که وقت رفتن، بزرگ خانوادۀ مهمان رو به من کرد و گفت:

چون به علّت این آب نبات ما نتوانستیم از دیگر خوراکی ها بخوریم. برای این که شما ناراحت نشوید این ها را با خود می بریم و بعداً می خوریم!

ما هم که بکلّی آچمز شده بودیم، حرفی برای گفتن نداشتیم. در نتیجه مهمانان بی انصاف همۀ خوراکی ها را داخل یک کیسۀ مشمّا ریختند و با خود بردند!

حالا من مانده ام که جواب صاحبش را چه بدهم!

گفتم: بالاخره با صاحبش چه کردی؟

گفت: فعلاً به او چک داده ام و قرارشده به طور قسطی با او تسویه حساب کنم!

گفتم: از بس تو با این سیاهنمایی های خود دل نازک مسئولان را رنجانده بودی،به نفرین آنان گرفتار شدی! حالا تا تو باشی که دیگر سیاهنمایی نکنی!!

خواننده معزز سلام ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر بالا در پایین صفحه ( ثبت دیدگاه) موجب امتنان است .

ع