استانداری با شائبه بسیار درباره مسئله انتقال آب

یادداشتی از نوذر اولیا فعال فرهنگی و رسانه ای زاگرس

سال جدید با فضاسازی رسانه ای حامیان استاندار خوزستان آغاز شد و یادداشتی با تیتر “اهواز به تهران ۲۰۰کیلومتر نزدیک میشود،اگر عزم و همدلی باشد” فضای مجازی استان را بشدت تحت تاثیر خود قرار داد.

در این یادداشت که توسط یکی از حامیان اصلی استاندار جدید خوزستان نگارش یافت، ادعا شده بود که اراده ی دولتی برای ایجاد بزرگراه اهواز_تهران از مسیر لالی_الیگودرز شکل گرفته،تا هم مسیر طولانی اهواز_تهران۲۰۰کیلومتر نزدیکتر شود و هم رفع محرومیتی باشد برای روستاها و مناطقی که در مسیر این بزرگ راه قرار دارند.

به گفته ی حامیان رسانه ای دولت فعلی، این جاده که قرار است بصورت چهار بانده و بزرگراه ساخته شود، جایگزین جاده خلیج فارسی خواهد شد که با سرمایه هنگفت بخش خصوصی و دولتی ساخته شده است.

از آنجا که شائبه همراهی و همکاری های پیشین استاندار فعلی خوزستان با جریان انتقال آب کارون در زمان استانداری ایشان بر چهارمحال و بختیاری وجود دارد و برخی گمانه زنی ها از تحمیل ایشان با اهداف انتقال آب کارون و اجرای خواسته های نامعقول در تضاد با منافع مردم خوزستان خبر می دادگ این بار هم ما به موضوع ساخت این بزرگراه شک کردیم که چطور ممکن است دولتی که حاضر نبود برای دسترسی و رونق منطقه و روستاها یک جاده ی عادی بسازد، به فکر ساخت جاده ای با بودجه ی کلان افتاده باشد؟آن هم بزرگراهی که صرفاً مزایایش برای روستایی های منطقه است و در این شرایط بحرانی اقتصاد کشور نه صرفه ی اقتصادی برای دولت دارد و نه برای بخش خصوصی، مگر آن که بخش خصوصی بخواهد پولش را به آب بریزد!

با بررسی ابعاد این موضوع به فکر فرو رفتیم و با خود گفتیم چطور استانداری که حاضر نشد به همراه مجمع نمایندگان خوزستان به چهارمحال و بختیاری برود تا مخالفت خود با پروژه ی غیرقانونی بهشت آباد و انتقال های غیرمعقول آب به کویر ایران را اعلام کند، دقیقاً در این ایام حرف از احداث این بزرگراه میزند آیا دلش به حال همتبارانش سوخته؟

با کنار هم چیدن این پازل متوجه شدیم که ساخت این بزرگراه صرفاً به منظور دسترسی راحت تر دولت به سد لیرک و انتقال منابع آبی زاگرس نشینان است و استاندار رسماً مأموریت خود را آغاز کرده و قصدش عیدی دادن به همتبارانش در لرستان و مردم خوزستان نبود، بلکه گذاشتن کلاه گشادی دیگر بر سر مردم زاگرس، دقیقا شبیه به همان کلاه گشادی که سالها پیش نمایندگان استانهای مرکزی با تصویب طرح عدم ساخت صنایع مادر در استانهای جنوبی و مرزی بر سر نمایندگان ما گذاشتند که نتیجه ی آن نیز همین انتقال آبهای زاگرس به مناطق کویری ایران برای تأمین آب صنایعی است که باید در کنار سواحل ساخته می شدند.

در پایان جالب آنکه کسانی مجری رسانه ای اهداف استاندار موافق انتقال آب کارون شده اند که تا دیروز ژست محیط زیستی و …. برای زاگرس و خوزستان می گرفتند و چون به خلوت می رفتند آن کار دیگر می کردند و البته حالا از حول حلیم در دیگ افتاده و رنگ رخسارشان نیز خبر می دهد…

دو استکان چای داغ