به گزارش اقتصاددان و به  نقل از برزن نیوز: تکاب یکی از شهرهای استان آذربایجان غربی است. این شهر از سمت شمال به شهرستان چاراویماق در استان آذربایجان شرقی، از سمت جنوب به شهرستان‌های سقز و بیجار در استان کردستان، از سمت شرق به شهرستان ماه­نشان در استان زنجان و از سمت غرب به شهرستان شاهین‌دژ و شهرستان بوکان در استان آذربایجان غربی محدود شده‌است. شهر تکاب از لحاظ دسترسی، در یک بن­بست ارتباطی قرار گرفته و اصلی­ترین راه ارتباطی آن به تهران، جزء راه­های ارتباطی درجه ۲ از لحاظ کیفیت و سطح سرویس می­باشد. به عبارتی این شهر بر سر راه ارتباطی شهرهای بزرگ یا مراکز استانی واقع نشده و بیشتر مرکز منظومه برای سکونتگاه­های روستایی به شمار می­آید. شهرستان تکاب درتقسیمات کشوری سال ۱۳۹۷ خورشیدی، مشتمل بر دو بخش به نام‌های مرکزی و تخت سلیمان، با یک شهر و شش دهستان است. بر اساس آخرین سرشماری مرکز آمار ایران[۱]، جمعیت این شهر حدود۵۰هزار نفر برآورد شده است. منطقه تکاب از لحاظ قدمت، دارای اصالتی و تمدنی کهن و برخودار از آثار و جاذبه­های تاریخی، باستانی و طبیعی گردشگری است و مراکز سکونتی انسانی باستانی مانند تخت­سلیمان، غار کرفتو و زیویه در نزدیکی آن واقع شده­اند و خود شهر نیز مرکز سکونتی بسیار قدیمی و تاریخی است. از لحاظ پراکنش قومیتی و مذهبی، شهر دارای دوگانه قومیتی(کرد و ترک) و مذهبی(شیعه و سنی) است.

بر اساس اطلاعات مرکز آمار ایران، حدود۶۵ مردم این شهر از راه کشاورزی و دامپروری کسب درآمد می­کنند ، به عبارتی بیشتر ساکنین شهر درآمد مستقیم خود را از طریق فعالیت­های کشاورزی و باغداری کسب می­کنند و به نوعی این شهر بیشتر محل استراحت فصلی آنهاست تا محل فعالیت و مابقی جمعیت عمدتاً، به کار خدماتی مشغول­اند و به نوعی پشتیبان و مکمل بخش اصلی اقتصاد شهر به حساب می­آیند. اشتغال­زایی در بخش صنعتی این شهر بسیار محدود  و در بخش معدن، شهر تکاب علی­رغم برخورداری از بزرگترین مجموعه تولید طلای ایران[۲]، سهم ناچیزی از اشتغال و توسعه از این واحد را دارد. در واقع شهر تکاب علی­رغم سابقه تاریخی سکونتی طولانی در سطح منطقه در مقایسه با شهرهای جدیدتر و  نوپاتر مانند: دیواندره، شاهین­دژ و…[۳]، برخوردار از اقتصاد مولد کشاورزی و دامداری، وجود معادن مهم و درآمدزا، وجود قشر تحصیلکرده و متخصص و پتانسیل جاذبه­های غنی تاریخی و طبیعی در پیرامون، در چند دهه گذشته دچار رکود و سکون توسعه­ای شده و به نوعی انگار در سایه دیگر شهرهای استان آذربایجان­غربی قرار گرفته است. این مساله در بررسی وضعیت فیزیکی و زیرساختی ورودی­ها و سطح شهر و دیگر شاخص­های اقتصادی آن بوضوح قابل مشاهده است. تحلیل عوامل موثر در ایجاد شرایط فعلی گویای این است که هرچند این شهر از لحاظ جغرافیایی در موقعیت سوق­الجیشی و در مسیر مراکز استانی مهم مانند شهر دیواندره و سقز واقع نشده است، اما برخورداری تکاب از پتانسیل­های طبیعی، اقتصادی و انسانی محرک توسعه می­توانست در صورت وجود مدیریت مدبرانه­تر و دلسوزانه­تر[۴] – که نیازمند بهره­گیری از توان انسانی متخصص و متعد بومی است – نقشی موثرتر و قوی­تر برای این شهر در رقابت تنگاتنگ با دیگر شهرهای اطراف رقم بزند. هرچند هنوز هم با بازنگری در رویه مدیریت کلان و خرد منطقه و دوری از تعصبات و تبعیضهای قومی و مذهبی و جناحی دستیابی به این امر ممکن است و می­تواند بخشی از سرمایه­ های و فرصت­های باقی­مانده در سطح منطقه را جذب نماید و جانی دوباره به این شهر مهم و  باسابقه بدهد.   منابع: مطیعی لنگرودی و همکاران، امکان­سنجی توسعه گردشگری در نواحی روستایی از دیدگاه گردشگران(بخش تخت­سلیمان شهرستان تکاب)، نشریه چشم­انداز جغرافیایی در مطالعات انسانی، سال هشتم، شماره۲۴، پاییز۱۳۹۲، ص ۱-۱۷٫ وب­سایت مرکز آمار ایران، amar.org.ir. محمدی، علی. تکاب افشار. تهران: ناشر، مؤلف کتاب، علی محمدی، ۱۳۶۹. وب­سایت خبرگزاری فارس، farsnews.com.           [۱] . سالنامه آماری مرکز آمار ایران، سال۱۳۹۵٫ [۲] . بزرگ‌ترین معادن طلای خاورمیانه با ذخایر ۸۰ تن طلای خالص در معادن زره‌شوران (اولین در ایران) و آقدره (دومین در ایران) در تکاب قرار دارد. [۳] . تاریخچه شهر شهر شدن تکاب به سده­های قبل برمی­گردد اما به عنوان مثال: شهر دیواندره در اوایل دهه ۱۳۵۰هجری­شمسی تبدیل به شهر و شهر شاهین­دژ  نیز تا کمتر از ۱۰۰سال قبل آبادی بوده است. [۴] . البته این مسئله به معنای نادیده گرفتن زحمات کسانی که علی­رغم تمامی کمبودها برای توسعه این شهر تلاش می­کنند، نیست و مردم نیز به خوبی این مسئله را درک و قدردان این زحمات هستند.