چه شد که کشوری کوچک در حد عمان شده «سویس خاورمیانه» و ایران و آمریکا برای صلح و مسائل پیچیده سیاسی و هسته ای، به میانجی گری «سلطان قابوس» پادشاه آن و «کدخدای خاورمیانه» پناه می برند؟
یوسف بن علوی یکی از سه رهبر چریک‌های جبهۀ ظفار در عمان بود که وقتی شاه قابوس به ظفار لشکر کشید و جنبش ظفار را محاصره کرد دستگیر شدند.

رهبران ظفار، حکم اعدام گرفتند و هر سه نفر حکم را پذیرفتند و به پشیمانی روی نیاوردند.
شاه قابوس که تازه شاه شده بود خواست تا هر سه جوان چریک را ببیند، از آن ها سوْال کرد: مگر شما عمانی نیستید، پس چرا راه جنگ را انتخاب کرده‌اید؟
گفتند؛ ما می خواهیم از یک زندگی بدوی و بیابانی به کشوری مدرن با قوانینی مدنی تبدیل شویم.

قابوس سه راه را پیش پایشان گذاشت :
۱⃣ خروج از عمان و انصراف از شهروندی این کشور ولی تا آخر عمر تمام مخارج زندگی در هر جای جهان مهمان پادشاه.

۲⃣ تخفیف حکم اعدام به زندان ابد در عمان

۳⃣ دست از این چریک بازی بردارید و هر کدام یک قسمت از همین مملکت را بگیرید دستتان و آن را همان طور که گفتید بسازید.

هر سه نفر راه سوم را انتخاب کردند.
اولی همین یوسف بن علوی بود، یک دانشجوی علوم سیاسی که در لندن تحصیل کرده و به عمان بازگشته بود، او حالا سال هاست وزیر امورخارجه عمان و چهره‌ای قابل احترام در جهان است که بارها بین دستگاه حاکمه آمریکا و جمهوری اسلامی میانجی گری کرده.

دومی (عبدالله بن صلاصه) تحصیل کرده اقتصاد در لندن بود که در ٣٠سال گذشته برنامه‌ریزی اقتصادی و سیستم بانکی عمان را مدیریت می کند و طبق برنامۀ دولت عمان ، اقتصاد این کشور را تا سال ۲۰۲۰ به اقتصادی کاملا غیر نفتی بدل می کند که درآمد صنایع دیگر جایگزین نفت خواهد کرد.

سومی هم (علی‌ بن المسعود) وزیر پیشین آموزش و پرورش عمان بود که سیستم آموزش را نوسازی کرد، به گونه‌ای که هزینۀ تحصیل از دوران ابتدایی تا دانشگاه کاملا رایگان است. همچنین آموزش زبان انگلیسی از همان مقطع ابتدایی در مدارس عمان تدریس می شود و نسل جدید این کشور زبان انگلیسی را همان قدر روان صحبت می کنند که زبان مادری‌اشان را.

سلطان قابوس با مدارا و دوراندیشی تهدید را به فرصت تبدیل کرد تا این سه چریک چپگرا عمان را به کشوری مدرن تبدیل کنند که آن را سوئیس خاورمیانه می دانند.