آیا سیزده عددی نحس است ؟

از قدیم سخنی رایج و البته اشتباه وجود داشت و آن این بود که روز سیزده روز نحسی است؛در حالی که نه تنها اینگونه نیست بلکه این روز، روزی بسیار مبارک و فرخنده و با شگون است . اما چرا این باور در خصوص عدد سیزده در ما ایرانیان پدید آمده است ؟
پیش از آن اشاره کنیم به اهمیت عدد سیزده !

در فرهنگ ایرانی و در فرهنگ شاهنامه یک سری اعداد داریم که به اعداد مقدس معروف هستند ؛ و مقدس دانستن این اعداد دارای حکمتی است. اعدادی مانند عدد سه ، پنج ، دوازده ، هفتاد و دو ، یکصد و بیست و چهار و…
مقدس بودن هر یک از این اعداد دارای فلسفه ای است . برای مثال عدد سه که اولین عدد مقدس در فرهنگ ایرانی و در کتاب شاهنامه است دلیل تقدسش این است که اول و وسط و پایان هر چیز سه هست . یعنی سه به هر چیزی در هستی مرتبط می شود . چنانکه می بینیم به عنوان مثال ، فریدون سه پسر دارد(سلم و تور و ایرج) و یا اینکه سه آتشکده ی بزرگ وجود دارد و یا اینکه سه اصل اساسی در ایران داریم ( یعنی گفتار نیک ، پندار نیک و کردار نیک ) همچنین مضربی از عدد سه می‌شود عدد دوازده ، به این شکل که سه ضربدر چهار دوازده می شود . عدد سیزده از آن روی مقدس است که ایرانیان عهد کهن بر این باور بودند که عمر جهان دوازده هزار سال است و پس از هر دوازده هزار سال، جهان وارد یک دوره ی جدید می شوند . بنابراین روز سیزدهم پایان دوره ی قدیم و آغاز دوران نو بوده است . و این روز و این عدد سیزده ، به عنوان نماد آن باور قدیمی ایرانی است که در این باره در بسیاری از کتاب ها مطالب فراوانی آمده است از جمله ابوریحان بیرونی در کتاب تفهیم به این موضوع پرداخته است .
عدد سیزده در واقع اشاره به پایان دوره ی دوازده و ورود به دوران نو است . از همین رو است که می بینیم که پس از روز دوازدهم فروردین که پایان جشن های نوروزی است مراسم روز سیزدهم را داریم که آغاز سال و کار و کوشش جدید است . از مقاطعی از تاریخ ایران که این کشور مورد هجوم بیگانگان و خصوصاً فرهنگ بیگانه قرار گرفته بود ، فرزانگان هوشمند ایرانی برای حفظ این مراسم ، آیین و این عدد مقدس ، به این خرافه دامن زدند که عدد سیزده نحس است و با این ترفند ، این عدد و این آیین را زنده نگه داشته اند.