«جفا» یا «وفا»؟!/فرگرد۱۳۰۸

هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد ۱۳۰۸)

«جفا» یا «وفا»؟!

درخت ،«نمادِ بخشش» و «نمودِ بخشایش» است.

هر چه بر او «سنگ می بارند» و او را با «خدنگ می آزارند»،

او در مقابل به هر «شیوه» بر سرِ آنان «میوه» می ریزد.

بیاییم چون درخت با «ظرافت» بر «ظرفیّت» بیفزاییم

و «آستانۀ تحمُّل» را با «پشتوانۀ تامُّل» گسترش دهیم.

بیاییم با «ظرافتِ بیش» بر «ظرفیّتِ خویش» بیفزاییم.

«جفا» را با «وفا» پاسخ دهیم و «خطا» را با «عطا»!

در سپهرِ هستی کسی «بیش می درخشد»،

که می تواند «بی تشویش ببخشد» .

بیاییم یا«سبز و ایستاده» بمیریم و یا «سرخ و به خون افتاده»!

#شفیعی_مطهر

—————————————-

بخشش: داد، دهش، انعام

بخشایش: درگذشتن ،عفو کردن

خدنگ:نیزه و تیر با چوبی بسیار سخت و محکم که از درختی به همین نام می سازند

تامُّل: نیک نگریستن،نگاه کردن، اندیشیدن تا عاقبت کاری معلوم شود، تفکر

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

https://t.me/amotahar

(ع.ر.ش.م)