در هر «وادی»،بدترین نوع «بی‌سوادی»، نه «بیدادی سَیّاسی»،که «بی‌سوادی سیاسی» است. آن که در «کیاست،زار» است،از «سیاست بیزار»است. وگرنه «ساخت زینۀ زندگی» و «پرداخت هزینۀ ارزندگی»، و «تامین افزونه معاش» و «تبیین هرگونه تلاش»، وابسته به «تصمیمات سیاسی» است،نه «ثمرات حماسی». کسی که به «جهالت سیاسی می‌بالد»، به‌زودی از «ضلالت فَرناسی می‌نالد»! ☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️ زینه: پلّکان

آن جا که «سیمای سیاست» را با «کیای کیاست» نیارایند، و «رنگ قداست» را با «نیرنگ سیاست» بیالایند، در آن جا «پیدی فقر و فساد» و «پلیدی فحشا و اعتیاد»، با«رنگ و ریای فاجعه»،«صحن و سرای جامعه»را می آلاید. باید نه تنها «به گوش»،که «بهوش» باشیم، که سیاست را «زار اقتدار» و «ابزار زمامدار» نسازند!