لری سامرز از اقتصاددانان برجسته جهانی در نسل خود محسوب می‌شود. او وزیر خزانه‌‌‌‌‌‌داری در دولت بیل کلینتون، مدیر شورای اقتصادی ملی در دوره باراک اوباما و رئیس سابق دانشگاه هاروارد بوده‌است. لری سامرز را می‌توان یکی از ذهن‌‌‌‌‌‌های زیبا و استعدادهای درخشان با قدرت تحلیلی همه‌‌‌‌‌‌جانبه‌‌‌‌‌‌نگر و تقریبا متوازن دانست که وجودشان برای هر
تایید دولت چین مبنی بر کاهش یافتن جمعیت این کشور برای نخستین‌بار از اواخر دهه ۱۹۵۰ به این سو، نوعی موج رسانه‌ای بی‌سابقه را در خصوص تبعات و پیامدهای چنین موضوعی در دنیای غرب ایجاد کرده است. در طول چند هفته گذشته تنها روزنامه نیویورک‌تایمز ۴ مقاله در صفحه اصلی خود در رابطه با این
: پرجمعیت‌ترین کشور جهان به لحظه‌ای حساس رسیده است: جمعیت چین پس از کاهش مداوم و چند ساله نرخ زاد و ولد که به گفته کارشناسان غیرقابل برگشت خواهد بود، شروع به کاهش کرده است. به نوشته روزنامه نیویورک‌تایمز، دولت چین روز سه‌شنبه اعلام کرد که سال گذشته ۵۶/ ۹میلیون نفر در چین متولد شده‌اند؛ درحالی‌که
دکتر محمود سریع‌القلم، استاد روابط بین‌الملل در تازه‌ترین تحلیل خود، سهم چین در برنامه جدید امریکا برای ایران را یک درصد برآورد کرد. او با اشاره به «انطباق دائمی چینی‌ها با شرایط و واقعیت‌های روز» و همچنین عبرت گرفتن آنها از پیامدهای جنگ اوکراین برای روسیه، استدلال کرده با توجه به این موارد و اینکه
اگرچه صنعت گردشگری جهان تا پیش از شیوع کرونا وابسته به گردشگران چینی بوده و نبود توریست‌های چینی پس از همه‌گیری کرونا ضربه سهمگینی بر این بخش وارد آورد، اما بازگشایی سفر‌ها و بازگشت مسافران چینی پس از۳ سال نگرانی‌های جدیدی را برای جهان ایجاد کرده است و این دوگانگی سیاست‌های چین، در شرایط کنونی
جنگ ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه در اوکراین به‌عنوان «گل سرسبد» دستاوردهای او محسوب می‌شد؛ نشانی از اینکه روسیه از زمان فروپاشی امپراتوری شوروی در سال۱۹۹۱ تا چه حد پیشرفت کرده است. الحاق اوکراین اولین گام برای بازسازی یک امپراتوری روسیه تصور می‌شود. پوتین قصد داشت ایالات‌متحده را به‌عنوان یک «ببر کاغذی» در خارج از اروپای
