ایران آباد بود. سرزمینِ فرهنگ و ادب و هنر، دیارِ عاشقان و دل‌دادگان، خاکِ گهر‌خیز و دانش‌پرور. شیراز هم نگینی بود بر این انگشتریِ زرین بی‌همتا. نابخردی حاکمان و سهل‌انگاری مردمان و طمع‌ورزی دشمنان، زمینه‌ساز شد برای کشورگشایی مغولان. مغولانی که نه جنگ‌آوران را توان مقابله و نه سیاست‌مداران را زبان محاوره با ایشان بود.