در این «سیّارۀ دلاویز»،هزاران «ستارۀ شب ستیز»، «نور می افشانند» و «سرور می تابانند»، ولی نمی توانند در این «دخمۀ سیاهی» یک «رخنۀ آگاهی» ایجاد کنند. امّا خورشید در «آغازین پگاه» با «نخستین نگاه»، «سپاهِ سیاهِ شب» و «قرارگاهِ تباهِ تَعَب» را درهم می شکند. چرا این «گرۀ کور» و «گریوۀ دور» را که هزاران