در مسیر جامعه شناسی خودمونی! *صندلی های چسبان مدیریت و چسبندگی شخصیتی به صندلی مدیریتی!* همواره از تغییرات مدیریتی به عنوان فرصتی برای تزریق خون تازه در رگ های یک سازمان یاد می شود( البته این در نظر است و گاها در عمل این چنین نیست!) برخی مدیران در سازمان ها در مقام برخورد با

تقلیل گفتمان؛تسریع قضاوت و پله های نا پیموده در مسیر مسئله شناسی و فهم چالش های کشور به لطف شبکه های مجازی؛این روزها شاهد گسترش نوعی از آسیب شناسی؛چالش شناسی؛مشکل شناسی و به تبع آن !راه حل یابی هستیم که بیش از پیش ما را به قضاوت های خود علاقه مند و زود بازده!!! نزدیک