در دورانی که شاه اقتدار داشت و ایران در مسیر رشد بود، شاه خواهان مشارکت سرمایه داران در قدرت نبود. این «نخواستن شاه» باعث می‌شد که شاه اقتدارش را حفظ کند، اما وقتی رژیم به بحران رفت فقدان این نوع تشکیلات باعث شد که نتوانند کار خاصی انجام بدهند. اقتصاددان: تنها کاری که کردند، رضایی