«ننگ افتادن» و «فرهنگ ایستادن»!فرگرد۱۸۹۵
اگر یک «آدمِ لنگ» در این «عالَمِ هماهنگ»، به عنوان یک «جوان پیشرو»،«قهرمان دو» نشود، خودش «تقصیر» دارد،زیرا «تدبیر» ندارد! این «ارادۀ انسان» است که می تواند «عرّادۀ جهان» را از «جای برکَنَد» و به «ناکجای بیفکَنَد»! او می تواند پس از هر «شکست برخیزد» و با هر «بُن بست بستیزد»! «سنگ خارا» و «بالنگ