هر انسان «خودارز» و «خردورز»، سخن حق را از هر کس«می‌گیرد» و آن را «می‌پذیرد». زیرا سخن حق «گفتنی» و «پذیرفتنی»است. ولی سخن ناحق را نه «باید گفت» و نه «شاید شنُفت». انسان خردورز با هیچ «تحلیلی» سخن «تحمیلی» را نمی‌پذیرد؛ زیرا هر انسانی که «عقل» دارد،هیچ «نقل» را بدون «سگال» و «استدلال»نمی‌پذیرد. بنابراین کسانی