شاید شما هم این روزها اخباری را درباره کاهش نرخ بیکاری برای اولین بار بعد از دهه‌ها تجربه افزایش این شاخص شنیده باشید؛ آیا این اخبار می‌تواند قابل استناد باشد؟ آیا کاهش نرخ بیکاری بر افزایش رشد اقتصادی کشور هم تاثیری داشته و به بیانی دیگر در زندگی مردم جامعه قابل لمس بوده است؟ به‌منظور
اقتصاددان : در جایی که بخشی از تولیدکنندگان بزرگ و با سابقه کشورمان در زندانها شب و روز را سپری میکنند و قرار است سالها در زندانها بمانند و ضمناً هیچ مرجعی هم پیگیر مشکلات و آزادی آنان نیست، آیا میتوان به “رشد تولید” فکر کرد و برای “جهش تولید” برنامه ریزی کرد؟ محمدرضا سبزعلیپور
در سال‌های ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۲ یعنی دوره بازگشت ثبات نسبی به اقتصاد ایران پس از لغو برجام، مخارج دولتی بیشترین رشد را داشت. مقایسه این دوره با سال‌های ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ که وضعیت اقتصاد به دلیل لغو برجام وخیم بود، نشان می‌دهد مصارف خصوصی رشد قابل توجهی را در شرایط ثبات تجربه کرده‌اند. رشد اقتصادی
آمارها نشان می‌دهد طی سال ۱۴۰۲ مالیات دریافت‌شده از خانه‌های خالی مانند سال‌های قبل روند موفقی را طی نکرده و طی این مقطع یک‌ساله دولت توانسته تنها پنج میلیارد تومان از محل خانه‌های خالی مالیات دریافت کند. این آمارها به معنای شکست دولت در اجرای این پایه مالیاتی است. اما چرا هیچ‌گاه دریافت مالیات از
اقتصاد مردمی اقتصادی است که در آن امکان نقش‌آفرینی وسیع مردم یک جامعه متناسب با توانمندی هر یک از آن‌ها در راستای خلق ارزش اقتصادی را فراهم می‌آورد. اقتصاد به دنبال درک و رفع مشکل کمبود است، یعنی زمانی که خواسته‌های انسان برای کالا‌ها و خدمات از عرضه موجود فراتر رود. اقتصاد مدرن تقسیم کار
اقتصاددان : محمدرضا پورابراهیمی رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی ، تصریح کرد که سیاستهای ارزی بانک مرکزی اشتباه بوده و وضعیت فعلی را قبلا کمیسیون اقتصادی مجلس پیش بینی کرده و هشدارهای لازم را به دولت داده بود. چکیده صحبت‌های پورابراهیمی به شرح ذیل است : [موضوع سیاستهای ارزی در دولت سیزدهم بارها در
