دانشمندان پیش‌بینی‌هایی را در مورد چگونگی آخرین روز‌های منظومه شمسی مطرح کرده اند.   اقتصاددان :   در گذشته ستاره شناسان معتقد بودند که خورشید به یک سحابی سیاره‌ای به شکل یک حباب درخشان پر از گاز و غبار کیهانی تبدیل خواهد شد. پس از این، یک تیم بین المللی از ستاره شناسان در سال

خورشید هر روز «جان خویش را می‌سوزد» ،تا «جهان پریش را بیفروزد». ولی مردم در «شایایی شبانگاه»،«زیبایی ماه» را با «شیوایی می‌سرایند» و با «شیدایی می‌ستایند». روشنگر نیز در میان «جمع تیره‌روزان» چون «شمع سوزان»، با «وارستگیِ بیش»،همۀ «هستیِ خویش» را «آگاهانه می‌گدازد»،تا واپس‌ماندگان را «صمیمانه بسازد». بیاییم «ساختن را بشناسیم» و از «گداختن نهراسیم»!

در این «سیّارۀ دلاویز»،هزاران «ستارۀ شب ستیز»، «نور می افشانند» و «سرور می تابانند»، ولی نمی توانند در این «دخمۀ سیاهی» یک «رخنۀ آگاهی» ایجاد کنند. امّا خورشید در «آغازین پگاه» با «نخستین نگاه»، «سپاهِ سیاهِ شب» و «قرارگاهِ تباهِ تَعَب» را درهم می شکند. چرا این «گرۀ کور» و «گریوۀ دور» را که هزاران

نتایج یک تحقیقات نشان می‌دهد در روزهای آفتابی احتمال اینکه سرمایه‌گذار برای استارت آپ پیدا کنید بیشتر است. اقتصاددان: تحقیقی که توسط گری دوشنیتسکی، دانشیار استراتژی و کارآفرینی در مدرسه بازرگانی لندن (LBS) و سایان سرکار، دانشجوی دکترا در LBS، با عنوان «اینجا خورشید می آید: تاثیر عوامل زمینه ای بر جذب منابع کارآفرینی» انجام