یکی از سوالات پرتکرار در فضای اقتصاد ایران این است که چرا افزایش تولید ناخالص داخلی تغییری در وضعیت عمومی مردم و جامعه ایجاد نمی‌کند؟ آیا این مساله به معنای دستکاری دولت در داده‌های آماری است یا نشان از رشد بی‌کیفیت اقتصادی دارد؟ از نگاه کارشناسان ریشه این مساله را باید در دو واقعیت اساسی