(با عرض تسلیت مجدد اربعین حسینی گزیده‌ای از سخنان ایشان تقدیم می‌شود.) امام حسین (ع): “همانا مردم بندگان دنیا هستند و دین تنها بر سر زبانشان جاری است . تا زمانی از دین سخن می‌گویند که به منافع فزون‌تر مادی و عیش و نوش بیشتری برسند. ولی همین که در راه اجرای مسئولیت‌های دینی و

(با عرض تسلیت به بهانۀ چهلمین روز شهادت امام آزادگان و رهبر ستم ستیزان) « مِن دلائِلِ العالِمِ اِنتِقادِهِ لِحَدیثِهِ » (تحف‌العقول ، ص ۲۴۸) سخنی که از قید قلم رسته و بر صدراین مقال نشسته ، گهری ناب و جرعه‌ای از آفتاب است که از اندیشه و بیان امام حسین (ع) تراویده و بر

من آزادمرد «مَشرَبِ کربلا» و پیامبر «مکتبِ عاشورا» را دیدم که در «صحرای مَنا» و از «ورای قرن‌ها»، «ضیعت روز» و «وضعیت امروز» را «ژرف می‌نگرد» و «شگرف می‌نگارد» و خطاب به «عالمان دین» و «متولّیان آیین»، «یاد برمی‌آرد» و «فریاد برمی‌آورد» که : «…باری این چه «وضعیّت تباه» و «مصیبت سیاه» است، که «اصحاب

إنّ هذهِ الدُّنیا قَد تَغَیَّرَت و تَنَکَّرَت ، و أدبَرَ مَعروفُها ، فلَم یَبقَ مِنها إلاّ صُبابَهٌ کَصُبابَهِ الإناءِ ، و خَسیسُ عَیشٍ کالمَرعى الوَبیلِ .حدیث أ لاَ تَرَونَ أنَّ الحَقَّ لا یُعمَلُ بهِ ، و أنَّ الباطِلَ لا یُتَناهى عَنهُ ، لِیَرغَبِ المُؤمنُ فی لِقاءِ اللّه ِ مُحِقّا ، فإنّی لا أرَى المَوتَ إلاّ