گفت: این دولت انقلابی روزهای اول شروع به کار، شعارهای خوب خوب و قول های امیدوارکننده می دادند و ما را خوشحال می کردند،ولی این روزها عیر از شتاب روزافزون قطار پیشرفت به سوی گرانی!! از کارهای مثبت و فراوانی و ارزانی خبری نیست. گفتم: باید به آنان فرصت داد. ان شالله نتایج قول هایشان

انسان ها نه مطلقاً «بد» و «بی خرد» اند و نه کاملاً«خوب» و «مطلوب». بلکه انسان ها چون «رودی جاری» و «سرودی ساری» هستند، که گاه «تُند» می روند و گاه «کُند»! گاه «می جوشند» و «می خروشند»، و گاه «رام» و «آرام» راه می سپرند. همۀ ما «انسان ها»،همۀ این«امکان ها» را داریم. بیاییم

گفت: اخیراً همایشی با هزینۀ ۳۶میلیون دلار به نام زنان تاثیرگذار توسط«خودی ها» در تهران برگزار شد. گفتم: بله،ابتکار جالبی بود. گفت: جالب تر این که یکی از «نخودی ها» با نگاهی به گوشه‌ای از جزییات این هزینه‌ها،ما را در برابر پرسش سنجش«هزینه-فایده ها» قرار داده است.مثلاً: ۱. دعوت از «روسای» ۱۵۰ کشور و حضور

گفت: آقای ذبیح‌الله کاظمی فرماندار خوی فرموده اند: بودجه‌ی ۱۴۰۱ برای امداد زلزله‌زدگان، قبلاً صرف نوسازی عتبات عالیات شده است. در زلزله‌های بعدی قطعاً جبران خواهیم کرد. گفتم: زلزلۀ خوی سبب آسیب رسیدن ۲۰ تا ۵۰ درصدی به واحدهای مسکونی در ۷۰ روستا شده و ۶۶۴ مصدوم و ۲ فوتی داشته است. گفت: حالا طوری

هر «بامداد» من «با،مداد»، با «کمال امید می کوشم» تا «جمال خورشید را بکشم»! «آفتاب» را چه «بی تاب»می بینم با «شگرد نیکی» در «نبرد با تاریکی» در «عرشِ زمان می شتابد» تا بر «فرشِ زمین بتابد». من به سوی هر «طریقت شتافتم»،ولی جز این «حقیقت درنیافتم»، که جمال خورشید نه «کشیدنی»،که «کوشیدنی» است. هر

در هر «دم و بازدم» در هر «طلوع سپیده دم» و از آن لحظه که «دیده ها را می گشاییم» و به «پدیده ها می گراییم»، «دوربین الهی» با «آروین آگاهی»، از همۀ «رفتارهای زیبنده» یا «کردارهای فریبندۀ» ما «تصویر برمی دارد» و با «تنویر می نگارد». ما همه در «دنیای اَلَستی بازیگریم» و در