در نزدیکی پارک ملی پرچم در شهر دوشنبه به ساختمان اتحادیه نویسندگان تاجیک رسیدیم که با تندیس حافظ، سعدی، مولوی، خیام ، جامی، رودکی، ابن سینا و فردوسی آراسته شده است. سازندگان این یادمان چهار نویسنده معاصر را شایسته قرارگیری در کنار این ستارگان آسمان ادب دانسته اند که شامل صدر الدین عینی ،
صبح روز دهم سفر با مینی بوس از پنج شنبه بازار عازم کاخ ارباب در حومه شهر خجند شدیم. برعکس اسمش، این بنا دفتر اداری یکی از مزارع اشتراکی در دوران کمونیستی بوده که به آن کلخوز می گفتند. در دوران شوروی مالکیت خصوصی برچیده شد ولی به کشاورزان اجازه داده می شد در
در ادامه مسیر به سمت خجند، استراحت کوتاهی در کنار رودخانه زرافشان داشتیم و از خود با خوراکی مورد علاقه ازبک ها و تاجیک ها به نام سامسا ( همان سمبوسه) پذیرایی کردیم. توقف بعدی در یک مسجد زیبا به نام مسجد حضرت شاه در شهر استراوشان بود. یک قلعه باستانی به نام “مغ تپه”
بعد از هفت روز گشت و گذار در ازبکستان به مرز تاجیکستان رسیدیم. در مرز معطلی زیادی نداشتیم و شعبه بانک و باجه فروش سیم کارت هم در مرز وجود داشت. واحد پول تاجیکستان، سامانی نام دارد و هر دلار معادل ۱۱ سامانی است. بعد از تبدیل ارز و خرید یک سیم کارت
بعد از صبحانه با اتوبوس به طرف گور امیر راه افتادیم. گور امیر اصطلاحی برای آرامگاه تیمور لنگ است. دولت ازبکستان سعی می کند تیمور را به عنوان پدر ملت ازبک معرفی کند که البته تعبیر دقیقی نیست و زبان و هویتی به نام ازبک در زمان او وجود نداشته است. اغلب مردم ازبکستان او
صبح روز چهارم سفر با قطار از خوارزم به سمت بخارا حرکت کردیم. در ازبکستان انواع قطارهای تندرو و لوکس ( به نام افراسیاب) تا قطارهای کند رو و قدیمی وجود دارد. واگن قطار ما یک سالن یک پارچه با تخت های دو طبقه بود و کوپه اختصاصی نداشت. به روسی به آن platzkart می
