برای مردم جیبو، شهری در شمال بورکینافاسو در نزدیکی مرز مالی، هیچ کمکی نمی‌تواند به این زودی انجام شود. این شهر در منطقه «ساحل» – گستره بزرگی در زیر بیابان صحرا – از ماه فوریه، توسط جنگجویان که از رفت و آمد مردم و کالاها به داخل یا خارج جلوگیری می‌کنند و منابع آب را قطع می‌کنند، محاصره شده است. تعداد کمی از کامیون‌داران می‌‌‌خواهند دستکش گروه‌‌‌های مسلح را اداره کنند. باربارا مانزی، مقیم سازمان ملل و هماهنگ‌کننده امور بشردوستانه، این هفته به آسوشیتدپرس از جیبو گفت: «کالاها دیگر به اینجا نمی‌‌‌رسد. ساکنان از نبود غذا و آب رنج می‌‌‌برند، حیوانات در حال مرگ هستند و قیمت غلات افزایش یافته است. تولید دام و کشاورزی امکان‌‌‌پذیر نیست، زیرا مردم نمی‌توانند به روستاهای خود بازگردند. اگر راه‌‌‌حلی پیدا نشود، برای کل گروهی که اینجا هستند واقعا یک تراژدی رقم خواهد خورد.» جیبو کانون خشونت‌‌‌های مرتبط با القاعده و گروه داعش بوده است که هزاران نفر را کشته و نزدیک به دو‌میلیون نفر را آواره کرده است.

در حالی که جیبو – و استان سوم که در آن شهر واقع شده است – دوره‌‌‌هایی از آرامش را تجربه کردند، مانند آتش‌‌‌بس موقت بین جنگجویان و دولت پیرامون انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ که البته آن آتش‌‌‌بس چندان دوام نیاورد. از نوامبر، ناامنی در منطقه افزایش یافته است. مردم محلی می‌‌‌گویند که گروه‌‌‌های مسلح زیرساخت‌‌‌های آبی شهر را ویران کرده‌‌‌اند و بسیاری از اطراف جیبو را با مواد منفجره پوشانده و شهر را محاصره کرده‌‌‌اند. جمعیت شهری در چند سال گذشته از ۶۰‌هزار به ۳۰۰‌هزار نفر افزایش یافته است، زیرا مردم برای فرار از خشونت از روستاها فرار می‌کنند. لیث الخوری، مدیرعامل موسسه «مشاوره اطلاعاتی اینتولینکس» می‌‌‌گوید که محاصره شهرها، تاکتیکی است که توسط گروه‌‌‌های مسلح برای تسلط استفاده می‌شود و همچنین می‌تواند تلاشی برای وادار کردن به عقب‌‌‌نشینی دولت نظامی جدید بورکینافاسو از وعده‌‌‌هایش باشد که در ژانویه قدرت را به دست گرفت و وعده حذف جنگجویان را داد. ستیزه‌‌‌جویان زمانی که فرصت را برای مذاکره با دولت مهیا می‌‌‌بینند، به محاصره متوسل می‌‌‌شوند. این یک کارت چانه زنی و یک برگ برنده است.

به گزارش اقتصاددان به نقل از دنیای اقتصاد  ،  یک تیم سازمان ملل به طور مختصر برای ارزیابی وضعیت به این منطقه پرواز کرد. آسوشیتدپرس هم اولین رسانه خارجی بود که در بیش از یک سال گذشته بارها از این شهر بازدید کرده است. مامودا امارو، صاحب یک دامداری گفت: «امروز، اینجا چیزی برای خرید وجود ندارد. حتی اگر پول نقد داشته باشید، چیزی برای خرید وجود ندارد. ما با چهار الاغ و بز به اینجا آمدیم و تعدادی از آنها از گرسنگی مردند. ما مجبور شدیم بقیه حیوانات را بفروشیم و متاسفانه قیمت حیوانات کاهش یافته است.» پدر ۵۳ ساله ۱۳ فرزند در ماه فوریه از روستای خود گریخت و گفت که محاصره جیبو مانع از آمدن مردم به بازار برای خرید و فروش گاو شده است و تقاضا را کمتر کرده و قیمت این حیوانات را به نصف کاهش داده است.

قبل از خشونت، جیبو یکی از بزرگ‌ترین و حیاتی‌‌‌ترین بازارهای گاو در ساحل را داشت و یک مرکز اقتصادی شلوغ بود. آلفا عثمان دائو، مدیر سراکوم، یک گروه کمک محلی در جیبو گفت: «قبلا حدود ۶۰۰ کامیون ماهانه وارد جیبو می‌شد، اما اکنون این تعداد کمتر از ۷۰ است.» بر اساس گزارش سازمان ملل، بورکینافاسو با بدترین بحران گرسنگی خود در شش سال گذشته مواجه است و بیش از ۶۳۰‌هزار نفر در آستانه قحطی هستند. آنتوان رنار، مدیر کشوری برنامه جهانی غذا در بورکینافاسو گفت: «در نتیجه محاصره جیبو، برنامه جهانی غذا از دسامبر قادر به تحویل غذا به این شهر نبوده و ذخایر در حال اتمام است.» مذاکره بری رفع محاصره نیز در این چند وقت به جایی نرسیده است.

04-04 copy