یادی از علامه شیخ شوشتری

علی سوارنژاد

۲۹ اردیبهشت سالگرد درگذشت علامه شیخ شوشتری بود و هرکس از آن بزرگوار یادی کرد و تصویری از وی گذاشت و رفت اما کمتر کسی از منش و روش او در اخلاقی سازی جامعه سخن به میان آورد البته بعضی از آنهایی که تصویرش را گذاشتند و از او یاد کردند پشت تصویرش مقصودی هم داشتند که شایسته نیست بخواهم نیت خوانی کنم ان شاالله خیر است،

در هرصورت عظمت و ابهت همراه با صداقت و خداترسی و مردمداریش مهرش را در دلها نشاند و پیوسته زمزمه یاد و نام نیکش در هر کوی و برزن از همه به گوش می رسد اما یک نکته که بیش از همه سجایاش باید به آن پرداخت و از آن گفت، اعتقاد داشت شهری که دارالمومنین خوانده می شود باید آینه تمام نمای ایمان باشد و نقش الگو دهی خود را بدرستی و به نحو احسن ایفا نماید به همین دلیل نسبت به دقت در رعایت حق الناس توصیه اکید می نمود و به فساد ستیزی توجه جدی داشت.

می گویند در یکی از محلات فردی به کارهای نادرست و دور از شأن می پرداخت و ایشان مطلع می گردد و بدون اینکه بخواهد آن را افشا کند، به اهالی سادات یکی از روستاهای یکی از شهرها سفارش می کند تا به آن فرد مغازه ای واگذار کنند، تا همانجا کاسبی کند و او را بدون سر و صدا و با حفظ آبرو از شهر به آن روستا می فرستد و با رفتنش، آن بساط برچیده می شود و سالها در آنجا باعزت زیست، پس اگر یادی از علامه می شود در کنار عظمت نگارش کتاب قاموس الرجال باید از اقداماتش برای زندگی شایسته و بهتر انسانها نیز نام برد و آنها را ترویج نمود.

در این شرایط بیش از هر امری از پاکی و طهارت نفس و فساد ستیزی و بی اعتنایی به مال دنیا و صفای باطن و رفتار مبتنی بر اخلاق حسنه علامه شیخ شوشتری و آنچه آن مرد بزرگ زیبنده شهر دارالمومنین می دانست باید گفت بسط این گفتمان و تبیین ویژگی های شخصیتی آن فقید سعید رسالت و وظیفه اصلی بنیاد فرهنگی علامه شیخ است که لازم است در جهت پژوهش و تألیف و ثبت خاطرات شیخ شوشتری اقدام بایسته و درخور نماید.