پیگیر ایجاد سازمان امور روستایی هستیم

دکتر سیاهکلی در دیدار با اعضای شورای بخش مرکزی آبیک: جهت رفاه حال روستائیان پیگیر ایجاد سازمان امور روستایی هستیم

دکتر سیاهکلی نماینده مردم قزوین، آبیک و البرز در دیدار با اعضای شورای بخش مرکزی آبیک، با اشاره به نکته که مردمان روستایی باید در روند کار اداری خود تنها به یک اداره مراجعه کنند؛ افزود: نمی‌شود که مردم زحمتکش روستا، کیلومتر ها به شهر سفر کنند و با رها کردن کشت و زرع خود به دنبال انجام کار اداری، از این اداره بدان اداره باشند.

وی از اهمیت ایجاد سازمان امور روستایی گفت و افزود: این مساله در مجلس بررسی شده و قرار هست یک سازمان به نام سازمان امور روستایی در روستاهای کشور برقرار شود تا مردم زحمتکش روستا با مراجعه به یک ارگان مسائلشان حل و فصل شود.
در ادامه نماینده شورا بخش مرکزی آبیک از کمبود بودجه در عین تورم بالا به عنوان مهم‌ترین مشکل روستاهای بخش مرکزی گفت و بیان داشت: از سال ۹۶ تا به الان بودجه این منطقه تغییر آنچنانی نداشته است، درحالی که امروز برای یک کیلومتر آسفالت، یک میلیارد پانصد میلیون تومان اعتبار نیاز است.

دکتر سیاهکلی در این خصوص گفت: بودجه بخش مرکزی آبیک به ارزش افزوده بر می‌گردد و ارزش افزوده هم به دلیل مسائل کرونا دچار مشکل شده است.

همچنین بحث دیگر این بود که چاه‌های آب به صورت شخصی اداره می‌شوند، به طوری که از مهم‌ترین مشکلات نوبت‌دهی آب چاه‌های شخصی این است که هیچ اصولی و برنامه خاصی ندارد و شخص بر ادعای شخصی بودن آب، دیگران را از این مسئله محروم می‌کند.

سیاهکلی در مساله اشاره داشت: راه حل بررسی نسبت آب به کشت در تخصیص حق آب بسیار کار گشاست.

عدم تخصیص صحیح تسهیلات بانکی جهت اشتغالی زایی از دیگر مسایلی بود که به دلیل عدم تحقیق و نظارت لازمه پس از واریز تسهیلات بانکی، وام‌های روستایی بجای اشتغالزایی صرف دیگر امور می شود.
نماینده مردم ضمن بررسی این مساله تاکید داشت: حتما پیگیری خواهم نمود که تیم کارشناسی در این مساله نظارت ویژه نماید.

همچنین بحث آسفالت جاده ها، سرمایه گذار بومی و مشکلات دام داری سنتی، از دیگر مسایلی بود که بیان گردید و سیاهکلی در خصوص این مسائل تصریح داشت:

امسال ما با توجه به بودجه خوبی که از محرومیت‌زدایی داریم به بخش‌های مختلف ازجمله بخش مرکزی آبیک قیر رایگان داده‌ایم.

در بحث دام سبک به دامداری سنتی نیز باید توجه شود زیرا این برداشت که به سمت دامداری صنعتی برویم غلط است، چراکه ممکن است محیطی خاصا سنتی باشد، پس پرداختن به امور دام صنعتی در آن فضا بی‌معناست.

در خصوص سرمایه گذار غیربومی بهترین راهکار اینست که اگر سرمایه گذاری غیر بومی با هدف تولید در روستاها به کشت و زرع و دامداری می پردازد، درصدی روستائیان را شریک کند تا اشتغال زایی صورت پذیرد.

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

ع