هشداردهنده در جا می‌زنیم

رگی از تاریخ

مرحوم دکتر حسین عظیمی در کتاب «مدارهای توسعه‌نیافتگی در اقتصاد ایران» در مقاله «مسائل اساسی در بازسازی و توسعه اقتصادی ایران» که سال ۱۳۶۸ در سمینار بازسازی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران (۱۹ تا ۲۱ مهرماه ۱۳۶۸، دانشگاه تربیت مدرس) ارائه شده، آمارهای زیادی با استناد به اسناد و مطالعات سازمان برنامه و بودجه وقت ارائه می‌کند. برخی از این آمارها این‌هاست:

«تولید ناخالص داخلی کشور به قیمت ثابت در سال ۱۳۶۷ در حدود ۲۹۶۱ میلیارد ریال برآورد شده که تقریباً معادل مقدار همین متغیر در سال ۱۳۵۲ است.»

«تولید ناخالص داخلی سرانه در سال ۱۳۶۷ در حدود ۵۵٫۵ هزار ریال تخمین زده شده که حدوداً معادل مقدار همین متغیر در سال ۱۳۴۶ است.»

«کاردهی سرانه شاغلین نیز در سال ۱۳۶۷ به حدود ۲۵۸ هزار ریال کاهش یافته که حدوداً معادل مقدار همین متغیر در سال ۱۳۴۸ است. در عین حال در همین دوران درآمد ارزی ایران از محل صادرات نفت حدود ۲۴۰ تا ۲۵۰ میلیارد دلار بوده است.»

«سهم تشکیل سرمایه از تولید ناخالص داخلی کشور در سال ۱۳۶۷ حدود ۱۵ درصد تخمین زده شده است. این رقم کمترین میزان نسبی تشکیل سرمایه در جامعه ایران طی سی سال اخیر به شمار می‌رود.»

 سی و دو سال بعد

مرکز پژوهش‌های مجلس در بهار ۱۳۹۹ گزارشی درباره «تصویری از وضعیت اقتصادی کشور» ارائه کرده که برخی آمارهای آن به شرح زیر است:

«متوسط نرخ رشد اقتصادی کشور بین سال‌های ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۸ نزدیک به صفر بوده است.»

«انباشت سرمایه در بخش نفت و گاز، صنعت، معدن، ساختمان و ارتباطات از سال ۱۳۹۱ به بعد منفی شده است.»

«متوسط نرخ تورم بلندمدت اقتصاد ایران نزدیک به ۲۰ درصد بوده است در حالی که تقریباً همه کشورهای دنیا توانسته‌اند معضل تورم را حل کرده و متوسط نرخ تورم در سال ۲۰۱۸ در دنیا ۲٫۴ درصد بوده است.»

«درآمد سرانه کشور از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۸ کاهشی ۳۴ درصدی داشته است. … قدرت خرید هر فرد ایرانی نسبت به سال ۱۳۹۰ حدود یک‌سوم کاهش یافته است.»

«در صورت تحقق رشد اقتصادی ۸ درصدی از سال ۱۳۹۹ به بعد، حداقل ۶ سال زمان نیاز خواهد بود تا به سطح درآمد سرانه سال ۱۳۹۰ بازگردیم.»

 یک نتیجه ساده

یک. سال ۱۳۶۷ تولید ناخالص داخلی به اندازه سال ۱۳۵۲ (پانزده سال قبل) و تولید ناخالص داخلی سرانه به اندازه سال ۱۳۴۶ (بیست‌ویک سال قبل) بود.

دو. سی و دو سال از سال ۱۳۶۷ گذشته و گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس تصریح می‌کند اگر با نرخ ۸ درصد رشد اقتصادی داشته باشیم، در سال ۱۴۰۶ به درآمد سرانه سال ۱۳۹۰ (شانزده سال قبل) برمی‌گردیم.

عقب‌ماندگی سال ۱۳۶۷ اقتصاد ایران بعد از بیست‌ودو سال نه فقط جبران نشده، بلکه در سال ۱۴۰۶ تازه اگر از امسال سالی ۸ درصد رشد اقتصادی داشته باشیم، برمی‌گردیم در جالی که شانزده سال پیش از آن قرار داشته‌ایم. تداوم این وضعیت در جا زدن به مدت چند دهه، هشداردهنده نیست؟

خواننده معزز سلام ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر بالا در پایین صفحه ( ثبت دیدگاه) موجب امتنان است .

ع