لمپن های رسانه ای، آفتی برای مطالبه گری خوزستان؟

ابوالفضل بابادی شوراب

علی اکبر اکبری در کتاب لمپنیسم در تعریف لمپن ها، آنها را عناصری از افراد اجتماعی می داند که روی هم رفته در تولید اجتماعی نقشی ندارند و از طریق طفیلی گری زندگی می کنند و برای مثال از گدایان، دزدان و فاحشه ها نام می برد.

او در جایی دیگر از کتاب در بیان خصوصیت لمپن ها، آنها را عناصری متزلزل، بی شخصیت و اپورتونیست معرفی می کند که همواره در جهت باد حرکت می کنند.

در همین زمینه با مرور رسانه ها و شبکه های اجتماعی در خوزستان، گاه و بیگاه از سوی لمپن های رسانه ای، شاهد اخبار و تحلیل هایی با تیترهایی کاملا متملقانه و متن هایی بشدت چاپلوسانه در تمجید و ستایش مدیران و بیان توانایی های نداشته آنها هستیم، که شوربختانه انتشاردهندگان بی توجه به شعور مخاطب، کلاغ زشت رو را بلبل خوش صدا معرفی می کنند.

امروز وضعیت مطالبه گری رسانه ای در خوزستان، با وجود چنین لمپن هایی که عموما مصرف کننده مواد اعتیادآور زیانبار نیز هستند و نه اینکه نقش رسانه ای خود بعنوان رکن چهارم دمکراسی را ایفا نمی کنند که در قامت روابط عمومی ادارات و سازمان ها عمل می کنند، فاجعه بار است.

چرا که هر جا رسانه های مستقل و مطالبه گر بدنبال نقد و انتقاد از مدیران و انجام مسئولیت اجتماعی خود باشند، این اوباش رسانه ای در حمایت از مدیر ناتوان، به برچسب زنی، تهمت زنی، تهدید و تخطئه و زیرسئوال بردن منتقد و رسانه ی حقیقت گو می پردازند و فضای پاک رسانه ای را به خیال خود برهم می زنند تا از آب گل آلود ماهی بگیرند.