قحطی بزرگ در کمین مردم جهان
مجله اکونومیست در جلد این هفته خود جمجمه انسانها را به جای دانههای گندم طراحی کرده و «فاجعه غذایی» را مهمترین ریسک پیش روی جهان دانسته است. حمله روسیه به اوکراین در کنار تغییرات شدید آب و هوایی، محدودیتهای کرونایی و بحران انرژی، حدود ۲۵۰ میلیون نفر را در آستانه قحطی قرار داده است. به
مجله اکونومیست در جلد این هفته خود جمجمه انسانها را به جای دانههای گندم طراحی کرده و «فاجعه غذایی» را مهمترین ریسک پیش روی جهان دانسته است. حمله روسیه به اوکراین در کنار تغییرات شدید آب و هوایی، محدودیتهای کرونایی و بحران انرژی، حدود ۲۵۰ میلیون نفر را در آستانه قحطی قرار داده است. به اعتقاد این هفتهنامه، راه برونرفت از این وضعیت آزاد گذاشتن بازارها در حوزه تجاری و همزمان مذاکره همه قدرتهای جهانی برای باز کردن مسیر تجارت اوکراین با جهان است.
ولادیمیر پوتین با حمله به اوکراین، زندگی مردم دور از میدان جنگ را نیز نابود خواهد کرد که از جهتی ممکن است پشیمانی وی را هم به همراه بیاورد. این جنگ در حال ضربه زدن به سیستم غذایی جهانی است که پیش از آن توسط کووید-۱۹، تغییرات شدید آب و هوایی و شوک انرژی ضعیف شده بود. صادرات غلات و دانههای روغنی اوکراین عمدتا متوقف شده و صادرات روسیه نیز در معرض تهدید است. این دو کشور مجموعا ۱۲ درصد از کالری مبادله شده در جهان را تامین میکنند. پس از اینکه هند اعلام کرد صادرات خود را به دلیل موج گرمای شدید متوقف میکند، قیمت گندم که از ابتدای سال ۵۳ درصد افزایش یافته بود، ۶ درصد دیگر افزایش یافت.
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، چهارشنبه هشدار داد که در ماههای آینده “شبح کمبود جهانی غذا” بزرگترین تهدید دنیا است که میتواند سالها ادامه یابد. گرانی مواد غذایی ضروری، تعداد افرادی را که نمیتوانند از خوردن غذای کافی مطمئن باشند از ۴۴۰ میلیون نفر به ۱٫۶ میلیارد افزایش داده است. نزدیک به ۲۵۰ میلیون نفر آنها در آستانه قحطی قرار دارند. اگر جنگ ادامه یابد (که احتمال آن بالاست) و عرضه محصولات روسیه و اوکراین محدود باقی بماند، صدها میلیون نفر دیگر ممکن است در فقر بیفتند. ناآرامیهای سیاسی گسترش مییابد، کودکان رشد کافی نمییابند و مردم از گرسنگی میمیرند.
آقای پوتین حق ندارد از غذا به عنوان سلاح استفاده کند. این قحطی مواد غذایی در دوران جنگ قابل اجتناب است. رهبران جهان باید گرسنگی را به عنوان یک مشکل جهانی ببینند که نیاز فوری به یک راه حل همگانی دارد.
تامین غذای ۴۰۰ میلیون نفر از اوکراین
روسیه و اوکراین ۲۸ درصد گندم تجارت جهانی، ۲۹ درصد جو، ۱۵ درصد ذرت و ۷۵ درصد روغن آفتابگردان جهان را تامین میکنند. روسیه و اوکراین حدود نیمی از غلات وارداتی توسط لبنان و تونس را تامین میکنند. برای لیبی و مصر این رقم حدود دو سوم است. صادرات مواد غذایی اوکراین کالری ۴۰۰ میلیون نفر را تامین میکند. جنگ این منابع را مختل میکند زیرا اوکراین آبهای خود را برای جلوگیری از حمله مین گذاری کرده است و روسیه بندر اودسا را محاصره کرده است.
برداشت غلات سال گذشته اوکراین که حدود ۲۵ میلیون تن برآورد میشود هنوز در آنجا گیر کرده است؛ زیرا بنادر اودسا، که معمولاً ۹۸ درصد صادرات غلات از آن عبور میکند، مسدود شده است. رساندن غلات به بنادر جایگزین در رومانی، بلغارستان و بالتیک دشوار است. میکولا سولسکی، وزیر کشاورزی، میگوید: «قبل از جنگ اوکراین حدود ۵ میلیون تن غله در ماه صادر میکرد. ماه گذشته ما موفق شدیم فقط ۱٫۱ میلیون تن صادر کنیم.»
نقش چین و هند در بحران غذا
حتی قبل از تهاجم، برنامه جهانی غذا هشدار داده بود که سال ۲۰۲۲ سال وحشتناکی خواهد بود. چین، بزرگترین تولیدکننده گندم جهان گفته است که به دلیل بارندگی که کاشت را در سال گذشته به تاخیر انداخت، محصول امسال ممکن است بدترین محصول تاریخ باشد. اکنون، علاوه بر دمای شدید در هند، دومین تولیدکننده بزرگ جهان، کمبود باران باعث کاهش محصول در سایر سبدهای نان، از کمربند گندم آمریکا گرفته تا منطقه حاصلخیز فرانسه میشود. شاخ آفریقا نیز تحت تاثیر بدترین خشکسالی در چهار دهه اخیر قرار گرفته است.
شوک غذایی سنگینتر به کشورهای فقیر
همه اینها تأثیرات بدی بر فقرا خواهد داشت. خانوارها در اقتصادهای نوظهور ۲۵ درصد از بودجه خود را صرف غذا میکنند و در کشورهای جنوب صحرای آفریقا تا ۴۰ درصد. در مصر نان ۳۰ درصد از کل کالری مردم را تامین میکند. در بسیاری از کشورهای واردکننده، دولتها قادر به پرداخت یارانه برای افزایش کمک به فقرا نیستند، به خصوص اگر آنها انرژی را نیز وارد کنند.
چرا در قیمت بالا نیز عرضه غلات بیشتر نمیشود؟
به گزارش اقتصاددان به نقل از بورسان ، بحران رو به وخامت بیشتر است. آن دسته از سیلوهای اوکراینی که در اثر جنگ آسیب ندیدهاند همچنان پر از ذرت و جو هستند. کشاورزان جایی برای ذخیرهسازی محصول بعدی خود (در ماه ژوئن) جایی ندارند. همچنین، آنها فاقد سوخت و نیروی کار برای کاشت فصل بعد هستند.
با وجود افزایش قیمت غلات، کشاورزان در سایر نقاط جهان ممکن است این کمبود عرضه را جبران نکنند. یکی از دلایل این است که قیمتها نوسانی و غیرقابل اعتماد است. بدتر از آن اینکه حاشیه سود به دلیل افزایش قیمت کود و انرژی در حال کاهش است. این دو هزینه اصلی کشاورزان است و هر دو بازار به دلیل تحریمها مختل شدهاند.
مزارع به قیمت سوخت وابستهاند. با توجه به اینکه روسیه بزرگترین صادرکننده گاز طبیعی در جهان و دومین صادرکننده بزرگ نفت است، قیمت سوخت افزایش یافته است. همچنین، مزارع به کود نیاز دارند. از بین سه نوع اصلی کود صنعتی روسیه بزرگترین صادرکننده در یک بازار (کودهای مبتنی بر نیتروژن)، دومین صادرکننده بزرگ در بازار دیگر (پتاس) و سومین صادرکننده در بازار سوم (فسفاتها) است.
محدودیتهای تجاری به قحطی میانجامد
واکنش سیاستمداران نگران میتواند وضعیت بد را بدتر کند. از زمان شروع جنگ، ۲۳ کشور از قزاقستان تا کویت محدودیتهای شدیدی را در صادرات مواد غذایی اعلام کردهاند که در مجموع شامل ۱۰ درصد کالری تجارتشده جهان میشود. بیش از یکپنجم کل صادرات کودها با محدودیت قانونی مواجه شده است. اگر تجارت متوقف شود، قحطی رخ خواهد داد.
همه به دنبال مقصر بحران غذا
صحنه برای یک «بازی یافتن مقصر» آماده است. غرب، آقای پوتین را به خاطر تهاجمش محکوم میکند و روسیه تحریمهای غرب را مقصر میداند. در حقیقت این اختلالات در درجه اول نتیجه تهاجم آقای پوتین است و برخی تحریمها آنها را تشدید کرده است. این بحث به راحتی میتواند بهانهای برای انفعال و هیچ کاری نکردن شود. اما در چنین شرایطی، بسیاری از مردم گرسنه خواهند ماند و برخی خواهند مرد.
راهکار فرار از قحطی چیست؟
در عوض، دولتها باید با هم عمل کنند و با باز نگه داشتن بازارها و درهای تجارت شروع کنند. این هفته اندونزی، منبع ۶۰ درصد روغن پالم جهان، ممنوعیت موقت صادرات را لغو کرد. اروپا باید به اوکراین کمک کند تا غلات خود را از طریق راه آهن و جاده به بنادر رومانی یا بالتیک ارسال کند، اگرچه حتی خوشبینانهترین پیشبینیها میگویند که فقط ۲۰ درصد از محصول میتواند به این ترتیب منتقل شود. کشورهای واردکننده نیز به حمایت نیاز دارند. ذخایر اضطراری غلات باید فقط به فقیرترین افراد برسد. سایر کشورها باید با وامهای صندوق بینالمللی پول به تامین مواد غذایی بپردازند.
امکان جایگزین کردن محصولات اوکراین و روسیه وجود دارد. حدود ۱۰ درصد تمام غلات برای تولید سوخت زیستی استفاده میشود و ۱۸ درصد روغنهای گیاهی به بیودیزل اختصاص مییابد. فنلاند و کرواسی، برخی قوانینی که پیشتر تولیدکنندگان را مجبور میکرد بخشی از سوخت را از غلات بگیرند برداشتهاند. دیگران باید از آنها پیروی کنند. مقدار زیادی غلات برای تغذیه حیوانات استفاده میشود. بر اساس گزارش سازمان غذا و کشاورزی، غلات ۱۳ درصد از خوراک خشک گاو را تشکیل میدهند. در سال ۲۰۲۱، چین ۲۸ میلیون تن ذرت برای تغذیه خوکهای خود وارد کرد که بیشتر از صادرات اوکراین در یک سال بود.
همچنین، امداد فوری برای غذای جهان شکستن محاصره دریای سیاه است. تقریبا ۲۵ میلیون تن ذرت و گندم، معادل مصرف سالانه همه اقتصادهای کمتر توسعهیافته جهان، در اوکراین به دام افتاده است. باید سه کشور را وارد کرد: روسیه باید به کشتیرانی اوکراین اجازه دهد. اوکراین باید اودسا را مینزدایی کند. و ترکیه باید اجازه عبور اسکورتهای دریایی را از بسفر بدهد.
کاری که البته آسان نخواهد بود. روسیه که در میدان جنگ دست و پنجه نرم میکند، در تلاش است تا اقتصاد اوکراین را خفه کند. اوکراین تمایلی به پاکسازی مینهای خود ندارد. متقاعد کردن آنها برای تسلیم شدن وظیفه کشورهایی از جمله هند و چین خواهد بود که دور از جنگ ایستادهاند. غذا رساندن به دنیایی شکننده نیازمند توجه و همکاری همه است.
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
برچسب ها :اقتصادهای کمتر توسعهیافته ، اکونومیست ، جنگ روسیه و اوکراین ، غذای جهان ، قحطی
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰