علم اقتصاد بایدن را تایید می‌کند

شکی وجود ندارد که قبل از آغاز همه‌گیری کرونا، در دوران ریاست‌جمهوری ترامپ تعداد زیادی شغل در اقتصاد ایجاد شد. اما روند کاهش نرخ بیکاری از دوران ریاست‌جمهوری باراک اوباما آغاز شده بود. در دوران ریاست‌جمهوری بوش پدر و بوش پسر وضعیت اقتصاد خوب نبود.

در نخستین مناظره بین ترامپ و بایدن، به دلیل دروغگویی مستمر و اظهارنظرهای بی‌پایه ترامپ، بحثی درباره سیاست‌های کلان اقتصادی مطرح نشد. اما او درباره آنچه در دوران ریاست‌جمهوری‌اش در حوزه اقتصاد انجام داده، جملاتی بیان کرد.

به گزارش اقتصاددان به نقل از نیویورک تایمز، جو بایدن ادعا کرد برنامه‌ای که در زمینه مالیات‌ها و هزینه‌ها دارد می‌تواند میلیون‌ها شغل به وجود آورد و زمینه افزایش نرخ رشد اقتصادی را فراهم کند. در مقابل، ترامپ گفت آن برنامه‌ها اقتصاد را به نابودی خواهد کشاند.

تمام آنچه ما مشاهده می‌کنیم و می‌دانیم، نشان می‌دهد حق با بایدن است و ترامپ اشتباه می‌کند. البته، من تنها کسی نیستم که چنین دیدگاهی دارد. تحلیلگران مستقل از جمله تحلیلگران موسسه مودیز آنالیتیکس و اقتصاددان‌های نه دقیقا سوسیالیست در بانک گلدمن ساکس درباره پیشنهادهای بایدن دیدگاه مثبت دارند.

قبل از ادامه بحث به چند نکته تاریخی اشاره می‌کنم. این دیدگاه به شکل فراگیر وجود دارد که جمهوری‌خواهان بهتر از دموکرات‌ها می‌توانند اقتصاد را مدیریت کنند. اما شواهد و واقعیت‌ها هرگز چنین دیدگاهی را تایید نمی‌کنند.

بله، در دوران ریاست‌جمهوری رونالد ریگان وضعیت اقتصادی خوب بود و اقتصاد رشد کرد؛ اما همین رونق در دوران ریاست‌جمهوری بیل کلینتون هم مشاهده شد و رونق دوران او، هم طولانی‌تر بود و هم عمیق‌تر.

شکی وجود ندارد که قبل از آغاز همه‌گیری کرونا، در دوران ریاست‌جمهوری ترامپ تعداد زیادی شغل در اقتصاد ایجاد شد. اما روند کاهش نرخ بیکاری از دوران ریاست‌جمهوری باراک اوباما آغاز شده بود. در دوران ریاست‌جمهوری بوش پدر و بوش پسر وضعیت اقتصاد خوب نبود.

از سوی دیگر، جمهوری‌خواهان همواره ادعا می‌کنند سیاست‌های ترقی‌خواهانه به فاجعه اقتصادی منجر می‌شود. اما تمام این ادعاها اشتباه بوده است. برای مثال، دیدگاه آنها درباره افزایش مالیات‌ها غلط است.

سال۱۹۹۳ هنگامی که بیل کلینتون مالیات‌ها را بالا برد، جمهوری‌خواهان با اطمینان کامل پیش‌بینی کردند اقتصاد دچار رکود خواهد شد. اما آنچه در عمل رخ داد، یک رونق قابل‌ملاحظه در اقتصاد بود.

در دوران فرمانداری آقای براون، هنگامی که کالیفرنیا مالیات‌ها را بالا برد، راستگراها این اقدام را خودکشی اقتصادی توصیف کردند؛ اما نتیجه آن اقدام، رونق اقتصادی بود.

جمهوری‌خواهان همچنین درباره برنامه اجتماعی دیدگاه‌های اشتباه دارند. آنها تاکید می‌کردند اوباماکِر به از میان رفتن میلیون‌ها شغل منجر خواهد شد. اما طی شش‌سال پس از ژانویه ۲۰۱۴ یعنی زمانی که اجرای برنامه یادشده آغاز شد، تقریبا ۱۵ میلیون شغل در اقتصاد پدید آمد.

یک موضوع دیگر که نباید فراموش کرد، این است که جمهوری‌خواهان بارها و بارها تاکید کرده‌اند کاهش مالیات ثروتمندان به معجزه اقتصادی منجر می‌شود، اما این وعده‌ها هرگز تحقق نیافته است.

محافظه‌کارها همچنان بر دوران رونق اقتصادی سال‌های ریاست‌جمهوری رونالد ریگان تاکید می‌کنند و این تاکید بی‌دلیل نیست. علت این است که آن رونق، تنها نمونه‌ای است که به‌نظر می‌رسد از ایدئولوژی اقتصادی
جمهوری‌خواهان حمایت می‌کند. البته استدلال آنها در این زمینه نیز اشتباه است، اما در اینجا به علت اشتباه بودن آن نمی‌پردازم.

اینکه بگوییم سیاست‌های ترقی‌خواهانه آن‌گونه که جمهوری‌خواهان ادعا می‌کنند فاجعه‌بار نیست؛ با اینکه گفته شود برنامه بایدن سبب رونق و رشد اقتصاد می‌شود، تفاوت دارد.

چرا تحلیلگران موسسه مودیز و بانک گلدمن ساکس از پیشنهادهای اقتصادی بایدن حمایت می‌کنند و چرا من هم نسبت به اثرات این سیاست‌ها خوش‌بین هستم؟

نکته نخست این است که باید به واقعیت‌های اقتصادی توجه کرد. حتی قبل از شروع بحران کرونا، وضعیت خوب بازار کار سبب شده بود ضعف‌های جدی اقتصاد پنهان بماند.

طی حداقل یک دهه گذشته ما در دنیای پس‌اندازهای مازاد و اضافه زندگی کرده‌ایم. یعنی میزان سرمایه‌ای که بخش‌خصوصی پس‌انداز می‌کند بیش از میزان سرمایه‌ای بوده که در حوزه‌های واقعی سرمایه‌گذاری کرده است.

این پس‌انداز مازاد و زیاد در نرخ‌های پایین بهره حتی وقتی وضعیت اقتصاد خوب است، منعکس می‌شود. نرخ‌های پایین بهره از توانایی بانک‌مرکزی برای مقابله با ضعف اقتصادی می‌کاهد و به همین دلیل است که جروم پاول، رییس بانک‌مرکزی، به‌دنبال اجرای برنامه‌های حمایتی فراگیرتر بوده تا به رونق اقتصاد کمک کند.

ع