صنایع فولاد و پتروشیمی قربانی سیاستهای اشتباه
در اختیار داشتن بزرگترین ذخایر گاز طبیعی جهان (بنا بر محاسبات شرکت نفت بریتانیا B.Pپیش از انقلاب اسلامی) برای کشوری مانند ایران یک مزیت نسبی نیست بلکه یک مزیت مطلق است که باید از آن حداکثر استفاده را کرد، زیرا بر پایه نظریههای علم اقتصاد کشورها یا باید روی تولیداتی که در آن دارای مزایای
در اختیار داشتن بزرگترین ذخایر گاز طبیعی جهان (بنا بر محاسبات شرکت نفت بریتانیا B.Pپیش از انقلاب اسلامی) برای کشوری مانند ایران یک مزیت نسبی نیست بلکه یک مزیت مطلق است که باید از آن حداکثر استفاده را کرد، زیرا بر پایه نظریههای علم اقتصاد کشورها یا باید روی تولیداتی که در آن دارای مزایای نسبی هستند متمرکز شوند یا اینکه مانند تعدادی از کشورهای اروپایی و به ویژه ژاپن که از داشتن ذخایر معدنی و انرژی بهرهمند نیستند مزایای نسبی را برای خود از طریق تولید تکنولوژی و مدیریت کارآمد به وجود بیاورند.
در این رابطه بحران کمبود گاز در سال جاری نه تنها دامن صنایع کلیدی کشور مانند فولاد و پتروشیمی را گرفته به گونهای که بر پایه اطلاعات غیررسمی تعدادی از کارخانههای پتروشیمی تعطیل شدهاند و مجتمعهای بزرگ فولادسازی مانند فولاد مبارکه و فولاد خوزستان تولید خود را کاهش دادهاند، بلکه مصرف خانگی نیز دچار اخلال شده است. قیمت گاز طبیعی کارخانههای فولادسازی که در سال ۱۳۹۸ مبلغی برابر با ۱۰۶ تومان بود در سال ۱۴۰۱ به ۲۳۰۰ تومان افزایش پیدا کرده است. به عبارتی بیش از ۲۰ برابر شده و از بد حادثه قرار است چنین روندی ادامه یابد.
به گزارش اقتصاددان به نقل از جهانصنعت ، البته افزایش قیمت گاز طبیعی که در فرآیند تولید فولاد هم به عنوان سوخت و هم مواد اولیه مورد استفاده قرار میگیرد محدود نشده بلکه در دولت قبل یک باره و بدون هیچگونه توجیهی قیمت هر مترمکعب گاز طبیعی برای صنایع پتروشیمی شدیدا افزایش یافت و در پیشنویس لایحه بودجه سال ۱۴۰۲ قرار است از ۵ هزار تومان به ۷ هزار تومان افزایش یابد که چنانچه قیمت دلار ۳۵ هزار تومان در نظر گرفته شود (برابر با ۲۰ سنت هر دلار)، در حالی که میانگین قیمت گاز طبیعی در منطقه خلیج فارس و شمال آفریقا بر پایه آمار گرفتهشده از اینترنت به شرح جدول زیر است:
برای توجیه بیشتر موضوع، توضیحاتی پیرامون سرمایهگذاری یک شرکت هندی در ایران داده میشود. هندوستان که یکی از بزرگترین کشورهای واردکننده کود شیمیایی جهان است مذاکراتی با وزارت نفت دولت قبلی برای ساخت یک کارخانه بسیار بزرگ کود شیمیایی در چابهار را آغاز کرد و حتی حاضر شد برای هر مترمکعب گاز طبیعی ۵ سنت دلار آمریکا یعنی دو برابر منطقه خلیج فارس پرداخت کند که با مخالفت وزارت نفت دولت آقای روحانی روبهرو شد و از ساخت این کارخانه بزرگ که میتوانست مرهمی باشد بر زخم عقبماندگی استان سیستان و بلوچستان اعلام انصراف کرد. جالب این است که تنها ۷ درصد گاز طبیعی تولیدی ایران در بخش پتروشیمی و ۵ درصد در صنعت فولاد که بزرگترین تامینکننده ارز ناشی از صادرات غیرنفتی است مصرف میشود. به همین دلیل شاید کاهش سرمایهگذاری در کارخانههای پتروشیمی ناشی از چنین امری باشد که نشانه آن را میتوان عدم آغاز عملیات اجرایی پروژه بسیار بزرگ الماس ماهشهر در استان خوزستان دانست؛ پروژهای که بنا به گفته مقامات ذیربط در صورت ساخته شدن میتوانست بزرگترین مجتمع پتروشیمی خاورمیانه باشد. حال اینکه بنا به کدام دلایل عدهای کمر به نابودی صنایع فولاد و پتروشیمی بستند، فرضیه نفوذ عناصر ضدمنافع ملی در مراکز تصمیمگیری را تقویت میکند بهویژه اینکه در ماه نوامبر ایران از نظر تولید فولاد با ۳ پله صعود به عنوان هفتمین کشور بزرگ تولیدکننده فولاد جهان شناخته شد که طبیعتا خوشایند عدهای نیست.
مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.
ع
برچسب ها :پتروشیمی ، دکتر بهمن آرمان ، ذخایر گاز ، صنایع فولاد
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰