شروانشاهان، شاهان کسرایی باکو

یکی دیگر از بخش های شهر قدیم باکو، کاخ شروانشاهان است.
شروانشاهان ، یکی از طولانی ترین سلسله های حکمرانی در جهان اسلام بودند که هفت قرن یعنی از قرن نهم تا پانزدهم میلادی به صورت نسل در نسل در منطقه شیروان (جمهوری آذربایجان فعلی) حکومت کردند. البته این خاندان بخش زیادی از دوران حکومتی خود را به عنوان تابعه پادشاهان همسایه از جمله ایران بودند.
بنیان گذاران این خاندان، اعرابی بودند که از طرف خلیفه عباسی به امارت شیروان منسوب شده بودند ولی با ضعف خلیفه اعلام استقلال کردند.
شاهان بعدی این خاندان تصمیم گرفتند برای پذیرش بهتر مردم شیروان به جای هویت عربی ، با ازدواج با خانواده های اشراف ایرانی خود را به شاهان ساسانی مثل اردشیر و خسرو پرویز و بهرام گور منتسب کنند و خود را شاهان کسرایی معرفی می کردند. اسامی متعدد فارسی در شاهان بعدی این خاندان مثل منوچهر، فریدون ،هوشنگ و … نشان دهنده تبدیل سریع فرهنگ و زبان این شاهان به فارسی است.
تشویق شاعران فارسی سرا مثل نظامی گنجوی و خاقانی در دربار شروانشاهان نشان دهنده رونق زبان فارسی در این منطقه است.
شاه اسماعیل صفوی با حمله به شیروان این منطقه را به ایران ملحق کرد. خاندان شروانشاهان سعی کردند از طریق ادامه روال قبلی و ازدواج با خاندان صفویه ، قدرت خود را در شروان به عنوان تابعه ایران ادامه دهند ولی این بار موفق نشدند و در قرن شانزدهم میلادی با انتساب یک حاکم دیگر از سوی شاه طهماسب صفوی، سلسله شروانشاهان منقرض شد.
کاخ شروانشاهان، کاملا بازسازی شده و بخشی از آن به صورت موزه درآمده است. علاوه برموزه از مسجد و مقبره خاندان شاهی و خانقاه و آرامگاه سید یحیی باکویی نیز در محوطه کاخ بازدید کردیم.

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

ع