شارژ ساختمان وقوانین مربوط به آن

آنچه در مورد شارژ ساختمان باید بدانیم

آپارتمان نشینی امروزه با رشد چشمگیر جمعیت و محدودیت مساحت شهر ها اجتناب ناپذیر است. یکجا گزینی در آپارتمان درعین حال که مزایایی دارد با مشکلاتی نیز همراه است. نحوه محاسبه شارژ ساختمان همواره یکی از موارد بحث برانگیز و مورد اختلاف در بین ساکنین آپارتمان می باشد. حال آن که واحد های خالی از سکنه در برخی آپارتمان ها مشکل را دو چندان می کنند. واحد های خالی از سکنه معمولا از برخی منافع مشترک در ساختمان بی بهره هستند ولی برخی منافع نیز در خالی یا پر بودن آن ها بی تاثیر است. برای همین این سوال پیش می آید که « آیا واحد هایی هم که خالی از سکنه هستند باید شارژ بپردازند؟»
برای پاسخ به این سوال بهتر است با هزینه شارژ ساختمان، نحوه محاسبه آن و قانون آپارتمان نشینی در زمینه شارژ آشنا شویم.
 

تعریف شارژ ساختمان

آپارتمان ها بسته به مساحت و میزان امکاناتی که دارند دارای هزینه های مشترکی می باشند که توسط ساکنین پرداخت می شود . این هزینه ها باید بصورت ماهیانه توسط اعضا به مدیریت ساختمان پرداخت شود که در اصطلاح به آن شارژ می گویند.
موارد مصرف شارژ ساختمان:
– حق الزحمه ی نگهبان
– پرداخت قبوض مشترک شامل آب ، برق ، گاز
– نگهداری تاسیسات
– نظافت محوطه ی ساختمان
– و سایر امور جاری
همچنین هزینه های عمرانی شامل تعمیر بنا و نمای ساختمان ، تجدید ایزوگام پشت بام ، خرید و تعمیر تاسیسات و… نیز می تواند از شارژ ساختمان مصرف شود .
 

نحوه ی محاسبه شارژ ساختمان

هزینه هایی از هر واحد مسکونی به عنوان شارژ ساختمان دریافت می شود که بر اساس میزان حق پرداختی هر واحد مشخص می شود. بهتر آن است که قبل از تهیه واحد آپارتمان توسط افراد ، قوانین مربوط به آپارتمان نشینی نیز مطالعه شود تا با بسیاری از مشکلات ساکنین واحدهای مسکونی آشنا باشند.
 

انواع روش‌های محاسبه شارژ ساختمان

در محاسبه شارژ ساختمان روش‌های زیادی وجود دارد. دلیل این تنوع باعث رعایت عدالت در نحوه تقسیم‌بندی هزینه‌های آپارتمان می شود. انتخاب نحوه محاسبه شارژ ساختمان توسط هیئت‌مدیره صورت می پذیرد.
– شارژ واحدی
– شارژ متراژی
– شارژ نفری
– شارژ نفر متراژی
– شارژ واحدی به همراه شارژ متراژی
– شارژ واحدی به همراه شارژ نفری
– شارژ واحدی به همراه شارژ نفری متراژی
– شارژ بر اساس هزینه‌ها
در زیر بصورت مختصر هر یک از روش ها را بیان می کنیم.
 

نحوه محاسبه شارژ واحدی

شارژ واحدی برای مجتمع‌های مسکونی، اداری و تجاری مناسب می باشد. بر اساس تعداد واحدها شارژ محاسبه می‌شود و تمامی واحدها شارژ معینی را به صورت ماهانه می پردازند.
 

نحوه محاسبه شارژ متراژی

محاسبه شارژ متراژی برای مجتمع‌های مسکونی، اداری و تجاری نیز مناسب است. در این نوع محاسبه مبلغ شارژ به میزان متراژی که هر واحد دارد به صورت ماهانه پرداخت می شود. در این مورد با افزایش متراژ واحدی مبلغ شارژ آن واحد افزایش می یابد.
 

شارژ نفری

شارژ نفری و نحوه محاسبه آن برای واحد های مسکونی مناسب است و به تعداد ساکنین هر واحد مربوط می شود. بدین صورت که هر واحد براساس تعداد افراد ساکن در واحد مبلغ شارژ می پردازد.
 

شارژ نفری متراژی

در شارژ نفری متراژی مدل محاسبه آن بدین صورت است که هر واحد طبق تعداد افراد و متراژ واحد باید شارژ ماهیانه خود را پرداخت نمایند. شارژ نفری متراژی بصورت نسبت بیست به هشتاد محاسبه می شود. این روش محاسبه نیز برای مجتمع‌های مسکونی که واحدهای آن متراژ متفاوتی دارند و سیستم سرمایش و گرمایش مرکزی دارند بسیار مناسب است.
 

شارژ واحدی به همراه شارژ متراژی

این روش محاسبه شارژ ساختمان برای هر سه نوع مسکونی، اداری و تجاری مناسب است. در این روش میزان شارژ متغیر متراژی با شارژ ثابت و معینی تجمیع می‌شود و هر واحد ملزم است این میزان شارژ را به صورت ماهیانه پرداخت نماید.
 

شارژ واحدی به همراه شارژ نفری

شارژ واحدی به همراه شارژ نفری بدین صورت است که شارژ ثابتی به ازای هر واحد با شارژ متغیری براساس تعداد ساکنین هر واحد تعیین می شود. این روش مناسب مجتمع‌های مسکونی می باشد.
 

شارژ واحدی به همراه شارژ نفر متراژی

با ترکیب شارژ ثابت به همراه شارژ نفری و شارژ متراژی می توان به شارژ واحدی به همراه شارژ نفری متراژی دست یافت. در این نوع محاسبه هر واحد مسکونی، شارژ ثابت ماهانه‌ای دارد و برای هر متر مربع و هر نفر باید شارژ پرداخت کند.
 

تعیین شارژ بر اساس هزینه‌ها

در این روش ، شارژ ساختمان بر اساس هزینه‌های آن، در بین واحدها تقسیم می‌شود.
قاعدتاً هزینه‌های آب به صورت نفری و هزینه گاز به صورت متراژی می باشد.
هزینه‌های برق به صورت واحدی یا ثابت می تواند محاسبه می‌شود.
سایر هزینه های ساختمان نیز ممکن است بصورت ثابت یا متغییر در شارژ ساختمان لحاظ شود.
 

ماده ۴ قانون تملک آپارتمان ها در زمینه شارژ ساختمان

در ماده ۴ این قانون که به قانون آپارتمان نشینی نیز مشهور است بصورت کلی به هزینه های مشترک آپارتمان اشاره شده است. متن این ماده بیان نموده است که : “حقوق و تعهدات و همچنین سهم هر یک از مالکان قسمتهای اختصاصی از مخارج قسمت‌های مشترک متناسب است با نسبت مساحت قسمت اختصاصی به مجموع مساحت قسمتهای اختصاصی تمام ساختمان به جز هزینه‌هایی که به دلیل عدم ارتباط با مساحت زیربنا به نحو مساوی تقسیم‌ خواهد شد و یا اینکه مالکان ترتیب دیگری را برای تقسیم حقوق و تعهدات و مخارج پیش‌بینی کرده باشند. پرداخت هزینه‌های مشترک اعم از اینکه ملک مورد استفاده قرار گیرد یا نگیرد الزامی است.
تبصره ۱ (الحاقی ۱۳۷۶/۰۳/۱۱) – مدیران مجموعه با رعایت مفاد این قانون، میزان سهم هر یک از مالکان یا استفاده‌کنندگان را تعیین می‌کند.
تبصره ۲ (الحاقی ۱۳۷۶/۰۳/۱۱) – در صورت موافقت مالکانی که دارای اکثریت مساحت زیربنای اختصاصی ساختمان می‌باشند هزینه‌های مشترک براساس نرخ معینی که به تصویب مجمع عمومی ساختمان می‌رسد، حسب زیربنای اختصاصی هر واحد، محاسبه می‌شود.
تبصره ۳ (الحاقی ۱۳۷۶/۰۳/۱۱) – چنانچه چگونگی استقرار حیاط ساختمان یا بالکن یا تراس مجموعه به گونه‌ای باشد که تنها از یک یا چند واحد مسکونی، امکان دسترسی‌ به آن باشد، هزینه حفظ و نگهداری آن قسمت به عهده استفاده‌ کننده یا استفاده‌کنندگان است.”
این ماده با تعریف کلی از قسمت های مشترک ساختمان و هزینه های آن ، وظیفه تعیین شارژ و نوع آن را به مدیر یا مدیران ساختمان سپرده است. اما در مورد واحدهای خالی اظهار نظر صریحی ندارد.
 

شارژ واحد خالی از سکنه

حال که با تعریف شارژ ساختمان، نحوه محاسبه و ماده قانونی مربوط به آن آشنا شدیم باید به این سوال پاسخ بدهیم که ” آیا واحد های خالی هم باید شارژ پرداخت کنند؟”
با افزایش ساخت و ساز ها و سرمایه گذاری افراد در بخش ملک و املاک شاهد افزایش واحد های خالی از سکنه می باشیم که صرفاً جهت سرمایه گذاری افراد در بخش املاک ساخته شده اند . گاهاً ماه ها و سال ها این واحد ها خالی هستند و هیچ استفاده ای از آنها نمی شود. حال سوال اینست که در این بین تکلیف شارژ این واحد ها چه می شود ؟
طبق ماده ۴ قانون تملک آپارتمان ها، پرداخت حق شارژ ساختمان از سوی مالکین آنها بصورت ماهانه الزامی است، چه از آن استفاده بشود چه اینکه خالی بماند.
حق شارژ و تعمیرات ساختمان به بودن یا نبودن افراد ارتباط ندارد. با این حال برخی از هزینه ها مربوط به استفاده از واحد محسوب می شود که در این صورت با خالی بودن واحد نباید لحاظ شود. هزینه هایی نظیر آب، گاز و برق مشاع در صورتی که واحدی خالی از سکنه باشد قاعدتاً برای آن باید معاف شود.
 

تعریف واحد خالی از سکنه

این سوال ممکن است در ذهن هر کسی پیش بیاید که منظور از واحد خالی از سکنه چیست؟ آیا واحد خالی از سکنه به واحدی اطلاق می شود که هنوز اجاره داده نشده است؟ یا این که مستاجری آن را اجاره کرده ولی در آن سکونت ندارد؟
این دو سوال ، پاسخ های متفاوتی دارد.
اگر واحدی هنوز اجاره داده نشده است و کسی در آن ساکن نیست ، هزینه شارژ آن با مالک است. حال اگر واحدی توسط مستاجری اجاره شده اما در آن ساکن نیست، اگر بین مالک و مستاجر در زمینه پرداخت شارژ ساختمان توافق شود که مالک پرداخت کند با مالک و اگر توافق شود که مستاجر پرداخت کند، این وظیفه برعهده مستاجر است.
 

آیا واحدهایی هم که خالی از سکنه هستند باید شارژ بپردازند؟

برخی از هزینه ها نیز هستند که ربطی به استفاده یا عدم استفاده از واحد آپارتمانی ندارند. این هزینه ها بصورت کلی به تمام آپارتمان مربوط است. بطور مثال هزینه دربان یا باغبان و یا نظافت چی که در این صورت اگر واحدی خالی از سکنه باشد باز هم باید این هزینه را بپردازد. پس می توان چنین گفت که بخشی از شارژ ساختمان ربطی به خالی بودن یا پر بودن واحد آپارتمان ندارد و باید توسط مالک پرداخت شود. همچنین بخشی از شارژ بخاطر عدم استفاده از واحد آپارتمان قابل پرداخت نیست.
با تمام این موارد به دلیل این که قانون و ماده ۴ آن، تصمیم گیری درباره نحوه محاسبه شارژ را به مدیران سپرده است می توان توافقی بین مدیران در جهت محاسبه شارژ واحد خالی را مدنظر قرار داد. مدیران با توجه به هزینه های مشترک و جاری ساختمان می توانند هزینه شارژ واحد خالی از سکنه را برآورد نموده و به مالک اعلام کنند.
 

آیا مستاجر بدون سکونت هم باید شارژ پرداخت کند؟

در برخی قراردادها توافقانی در زمینه پرداخت شارژ توسط مستاجر صورت می گیرد. در چنین مواردی اگر مستاجر ساکن نشود و پس از مدتی قرارداد به هر دلیلی فسخ شود تکلیف شارژ مدت اجاره چه می شود؟ مستاجری که مالک نیست و از منافع مشترک آپارتمان بدلیل عدم سکونت و سپس فسخ قرارداد بی بهره است آیا باید باز هم شارژ پرداخت کند؟
به نظر می رسد در چنین مواردی مالک باید هزینه شارژ را بپردازد هر چند با مستاجر توافق نموده است. دلیل این استدلال این است که مستاجر هیچ منفعتی نبرده است حال آن که مالک به سبب مالکیت خود در واحدی از آپارتمان باید هزینه آن را بپردازد. توافقی که در قرارداد ذکر شده است پس از فسخ آن قابل اجرا نیست مگر این که مالک و مستاجر پس از فسخ قرارداد توافق کنند که مستاجر هزینه شارژ را بپردازد.

شارژ ساختمان چیست؟ شامل چه مواردی می‌شود؟ هزینه شارژ چگونه محاسبه می‌شود؟ آیا پرداخت حق شارژ ساختمان قانونی است؟
در عصر آپارتمان‌نشینی با مفاهیمی روبرو شده‌ایم که قبلا جایی در بین مردم نداشتند. یکی از این موارد حق شارژ ساختمان یا آپارتمان است که یکی از موضوعات مهم در فرهنگ آپارتمان‌نشینی محسوب می‌شود. با اینکه شارژ ساختمان سال‌هاست در آپارتمان‌ها و بین ساکنین جا افتاده است، اما هنوز هم گاهی بین افراد ساکن در ساختمان، مشکلاتی بر سر میزان و چگونگی محاسبه شارژ پیش می‌آید.

در بحث “قانون تملک آپارتمان‌ها” که قبلا در مورد آن صحبت کردیم، به قوانین مربوط به شارژ ساختمان اشاره شد. در این نوشته قصد داریم به طور مفصل به موضوع شارژ ساختمان و شرایط و قوانین مربوط به آن بپردازیم.

شارژ ساختمان چیست؟

شارژ ساختمان هزینه‎هایی هستند که برای حفظ و نگهداری بخش‌های مشترک و مشاع آپارتمان از سوی ساکنین پرداخت می‌شود. ممکن است قسمت‌هایی از ساختمان اصلا مورد استفاده برخی از همسایگان قرار نگیرد، اما این دلیلی برای عدم پرداخت شارژ نمی‌شود و هم مالکان خانه و هم مستاجران لازم است مبلغ تعیین شده برای شارژ را پرداخت کنند.



این موضوع بر اساس قوانین وصول شارژ ساختمان در “قانون تملک آپارتمان‌ها” که در سال ۱۳۴۳ به تصویب رسیده، در نظر گرفته می‌شود و باید به مدیر مجتمع پرداخت شود.

انواع هزینه‌های ساختمان

در آپارتمان‌ها دو نوع هزینه وجود دارد: هزینه‌های نسبی و هزینه‌های ثابت.
هزینه‌های نسبی به هزینه‌هایی گفته می‌شود که برای تعمیر و نگهداری بخش‌هایی از ساختمان مصرف می‌شود، مانند هزینه آب، برق، گاز مشاع، ایزوگام، انواع بیمه‌های مربوط به ساختمان و… جزو این هزینه‌ها هستند. این هزینه‌ها براساس متراژ، تعداد نفرات و حتی تعداد پارکینگ برای هر واحد محاسبه می‌شوند.
هزینه‌های ثابت هزینه‌هایی هستند که ربطی به خود فیزیک ساختمان ندارند، این هزینه‌ها مربوط به نگهبانی، سرایداری، باغبانی و هر نوع هزینه‌ای است که به یک‌باره به ساختمان تحمیل می‌شود، است. نحوه تقسیم این هزینه‌ها ربطی به مساحت واحدها ندارد و معمولا به صورت یکسان بین همه واحدها تقسیم می‌شود.


شارژ بر اساس تسهیم هزینه‌های مجتمع

در این روش هریک از هزینه‌های ساختمان بر اساس یکی از روش‌های بالا محاسبه می‌شود و سپس مجموع سهم هریک از واحدها به عنوان مبلغ شارژ به ساکنین اعلام می‌شود. به عوان مثال هزینه‌های آب، گاز، برق مشترک و … همه جزو همین هزینه‌ها محسوب می‌شوند. رایج‌ترین مدل تقسیم برای هزینه‌های آب به ازای هر نفر و هزینه‌های گاز به نسبت متراژ و همچنین هزینه‌های برق برای هر واحد محاسبه می‌شود.

روش ترکیبی

روش ترکیبی عادلانه‌ترین روش محاسبه شارژ است. به این صورت که معمولا هزینه‌های ثابت ( مانند هزینه سرایدار، نگهبان و …) که معمولا در طول سال ثابت است، به صورت ثابت و به طور مساوی از واحدها دریافت می‌شود. سپس هزینه‌های نسبی به صورت جداگانه و به روش تسهیم هزینه محاسبه شده و به واحدها اعلام می‌شود.
البته روش ترکیبی ( اعلام یک شارژ ثابت + یک شارژ تسهیم هزینه ) به دلیل پیچیده بودن محاسبات کمتر مورد استفاده می‌گیرد.

نرم‌افزارهای مربوط به شارژ ساختمان

نرم‌افزارهای زیادی برای مدیریت ساختمان عرضه شده‌اند، بیشتر این نرم‌افزارها علاوه بر سایت، نسخه موبایل هم دارند که کار را برای اهالی ساختمان راحت‌تر می‌کنند. با جستجو در اینترنت می‌توانید نرم‌افزار مورد پسند خود را انتخاب کنید.
از این طریق مدیران می‌توانند هزینه‌های ساختمان یا مجتمع خود، اعم از شارژ و سایر هزینه‌ها را ثبت کرده، تا اهالی بتوانند به راحتی هزینه‌های انجام شده را مشاهده و پرداخت کنند. همچنین می‌توانند به راحتی از مجموع پرداخت‌ها و دریافت‌ها گزارش تهیه کرده و تابلوی اعلانات نیز داشته باشند.

هزینه‌های قابل پرداخت از محل شارژ ساختمان

–  هزینه­‌های مرتبط با سرایدار بر اساس مصوبه مجمع
– هزینه برق عمومی
– هزینه آب
-هزینه گاز
-هزینه تعمیرات و نگهداری
– هزینه گل­کاری و نگهداری باغچه­‌ها.
-هزینه لوازم مصرفی نظیر لامپ، مواد شوینده، تجهیزات نظافتی
-سایر هزینه­‌های ضروری به تشخیص مدیر یا تصویب مجمع


اگر واحدی شارژ خود را پرداخت نکرد، چه باید کرد؟

در صورت پرداخت نکردن حق شارژ توسط یکی از ساکنین در یک ساختمان، براساس مقررات ماده ۱۰ “قانون تملک آپارتمان‌ها”، مدیر یا هیات مدیره ساختمان می‌تواند با مراجعه به مجتمع قضایی محل سکونت، اظهارنامه‌ای برای مالک یا مستاجر واحد مربوطه ارسال کرده، و ریز بدهی را قید ومطالبه کند.
اگر مالک یا مستاجر تا مدت زمان ۱۰ روز بدهی خود را تسویه نکند، مدیر با مراجعه به اداره ثبت محل به استناد اظهارنامه می‌تواند درخواست اجرائیه کند. اگر در این صورت هم بدهی معوقه پرداخت نشد، مدیر با مراجعه به دادگاه حقوقی به استناد تبصره یک ماده ۱۰ قانون شکایتیِ علیه مالک یا مستأجر، شکایت خود را تنظیم می‌کند و دادگاه خارج از نوبت به شکایات آن‌ها رسیدگی می‌کند.
در این حالت، دادگاه می‌تواند فرد را ملزم به تسویه حساب کرده و حتی می‌تواند او را به پرداخت دو برابر بدهی مجبور کند. همچنین بر طبق این شکایت دادگاه می‌تواند محرومیت‌های قانونی مانند قطع خدمات مشترک از جمله شوفاژ، تهویه مطبوع، آب‌گرم، گاز و غیره را برای بدهکار در نظر بگیرد.

سوالات متداول:

شارژ ساختمان چیست؟
شارژ ساختمان هزینه‎هایی هستند که برای حفظ و نگهداری بخش‌های مشترک و مشاع آپارتمان از سوی ساکنین پرداخت می‌شود. ممکن است قسمت‌هایی از ساختمان اصلا مورد استفاده برخی از همسایگان قرار نگیرد، اما این دلیلی برای عدم پرداخت شارژ نمی‌شود و هم مالکان خانه و هم مستاجران لازم است مبلغ تعیین شده برای شارژ را پرداخت کنند.

آیا برای محاسبه شارژ ساختمان نرم‌افزار یا اپلیکیشنی وجود دارد؟
بله. نرم‌افزارهای زیادی برای مدیریت ساختمان عرضه شده‌اند، بیشتر این نرم‌افزارها علاوه بر سایت، نسخه موبایل هم دارند که کار را برای اهالی ساختمان راحت‌تر می‌کنند. با جستجو در اینترنت می‌توانید نرم‌افزار مورد پسند خود را انتخاب کنید.

آیا شارژ ساختمان می‌تواند خارج از عرف باشد؟
خیر. مثلا نمی‌توانید برای آپارتمانی که آسانسور ندارد، سایر مالکین را مجبور به پرداخت هزینه جهت نصب آسانسور کنید، بلکه هزینه‌های ساختمان شامل ایزوگام ساختمان، نظافت مشترکات آپارتمان و یا خرابی‌های متداولی می‌باشد که قبلا مالکین از مزایای آن نفعی برده‌اند و نقص آن‌ها سبب بروز مشکل شده است.

آیا خسارت‌های شخصی به بخش‌های عمومی ساختمان باید از محل شارژ ساختمان، پرداخت شود؟
خیر. قانون در این مورد اعلام کرده است که جبران خسارت باید از سوی شخص باشد و هیچ هزینه‌ای نباید از محل شارژ ساختمان انجام گردد.

آیا واحدهای خالی در ساختمان ملزم به پرداخت شارژ هستند یا خیر؟
بله. قانون تملک آپارتمان‌ها به صورت مشخص به این مورد اشاره کرده است و تمامی واحدها را ملزم به پرداخت حق شارژ دانسته است. ماده ۴ این قانون عنوان می‌کند که تمامی واحدهای یک مجتمع آپارتمانی فارغ از اینکه فرد یا افرادی در آن ساکن باشند، بایستی ماهیانه مبلغ شارژ را پرداخت نمایند و پرداخت این هزینه الزامی است.

پرداخت حق شارژ وظیفه مستاجر است یا مالک؟
این موضوع یک موضوع کاملا توافقی است که باید تکلیف آن‌را هنگام عقد قرارداد حتما مشخص کنید. صاحبان خانه لازم است بدانند که مسئول نهایی جهت پرداخت حق شارژ هستند و در صورتی که مستاجران نسبت به پرداخت حق شارژ کوتاهی کنند، هئیت مدیره به سراغ آن‌ها خواهد آمد. بنابراین مالکان بهتر است هنگام عقد قرارداد تمامی نکات را در قرارداد ذکر کنند که جای سوالی باقی نماند.

آیا اضافه شدن نوزاد در افزایش حق شارژ ساختمان تاثیری دارد؟
این موضوع کاملا توافقی است و نظر هئیت مدیره اهمیت دارد. اما با توجه به اینکه با اضافه شدن نوزاد به جمع خانواده میزان مصرف مواردی مانند آب، برق و … طبیعتا افزایش پیدا می‌کند، در نتیجه افزایش حق شارژ ساختمان و سایر هزینه‌های مشترک کاملا منطقی خواهد بود و ساکنین نباید نسبت به آن موضع خاصی بگیرند.

اگر مبالغ جمع‌آوری شده به عنوان شارژ هر ماه استفاده نشود، تکلیف چیست؟
گاهی ممکن است شارژهای ماهیانه چندین ماه استفاده نشود و یا مقداری از آن باقی بماند. این موضوع مانع از پرداخت شارژ در ماه های بعدی نخواهد شد و تمامی ساکنان فارغ از میزان موجودی صندوق، وظیفه دارند هر ماه حق شارژ آپارتمان را پرداخت کنند. ضمنا هئیت مدیره وظیفه دارد که مبالغی را که خرج نمی‌شود را در صندوق مالی نگه دارد.

اگر واحدی شارژ را پرداخت نکرد، آیا مدیر ساختمان می‌تواند خودش خدمات را قطع کند؟
همانطور که در بالا ذکر کردیم، مدیر ساختمان باید از لحاظ قانونی اجازه قطع خدمات را بگیرد. در ضمن مدیر فقط حق قطع خدمات مشترک را دارد نه خدمات اختصاصی را. بنابراین اگر مدیر ساختمان بدون رعایت مراتب بالا خدمات مشترک را قطع کند، خودش قابل تعقیب بوده و از نظر کیفری به عنوان ممانعت از اجرای حق به مجازات حبس محکوم می‌شود.

اگر واحدی از آسانسور استفاده نکند، می‌تواند شارژ را پرداخت نکند؟
خیر. مالک ملک اگر هم از آسانسور استفاده نکنند مکلف به پرداخت هزینه‌های مربوط به تعمیر و نگهداری آسانسور است. به طور کلی تمام افراد ساکن یک ساختمان موظف به پرداخت هزینه‌های مربوط به شارژ، تعمیر یا نگهداری آسانسور هستند، حتی اگر هم از آسانسور استفاده نکنند.

اگر ساکنان از مدیر ساختمان به علت زیاد گرفتن شارژ ناراضی باشند، باید چه کار کنند؟
برای این موضوع می‌توان با مراجعه به شورای حل اختلاف یا دادگاه و با تهیه استشهادیه از همسایگان، مبنی بر زیاد گرفتن مبلغ جهت تعمیرات و اثبات آن، عدم صلاحیت وی را اثبات و تقاضای عزل مدیر را مطرح کرد.

تهیه وتنظیم :
ابوالفضل هنانیان
۰۹۱۲۳۰۸۹۹۶۰