سناتور موحد و صندلی ای که به وی اعتبار بخشید!

نوذر اولیا

بدون شک یکی از عوامل اصلی رشد و توسعه هر شهر و منطقه ای در کشور، تکیه مسئولان دلسوز، کاربلد و پر نفوذ بر کرسی های مدیریتى و سیاسی آن شهر است، خصوصا کرسی آن در بهارستانِ مجلس.

طبیعتا لیکک، دهدشت و دیشموک نیز از این قاعده مستثنا نیستند، چهار دهه از عمر انقلاب می گذرد و سید محمد موحد در این مدت، ۶ دوره با رأی مردمی وارد مجلس شد، یعنی بیش از نیمی از عمر انقلاب!

موحد ۶ دوره در بهارستان حضور داشت اما مردم حوزه انتخابیه ایشان هنوز از ابتدایی ترین مسائل حقوق شهروندی بی بهره اند! و اکثر خانوارهای حوزه انتخابیه ایشان تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی قرار دارند که این موضوع به تنهایی عمق فاجعه در این حوزه انتخابیه را نشان می دهد، آماری که بشدت بیانگر ناکارآمدی سید محمد موحد در مجلس شورای اسلامی می باشد!

قطعا یکی از عوامل اصلی فقر و فلاکت، بیسوادی، بیکاری و عدم وجود سیستم آموزشی کارآمد و کمبود امکانات بهداشتی و درمانی و بدنبال آن کودک همسرى، خودسوزی بانوان و ترک تحصیل و دیگر مواردی که باعث عقب ماندن دهدشت، لیکک و دیشموک از قطار توسعه شهرى و جغرافیایی شده، ورود نمایندگان ضعیف، بی برنامه و ناتوان به بهارستان بوده که در رأس آنها سید محمد موحد قرار دارد که دو دهه در مجلس شورای اسلامی حضور داشته!

عدم توجه به پتانسیل های گردشگری حوزه انتخابیه بخصوص تنگ سولک و سنگ نگاره های دوره الیمائیان، عدم توجه به معادن زغال سنگ و سلیستین در شهرستان بهمئى و عدم پیگیری ساخت کارخانه تراکتور سازی در بهمئى و…نیز از جمله سیاست های غلط و اشتباه سید محمد موحد در عرصه اشتغال بوده که یقیناً اگر کمی همت به خرج میداد الان شاهد چهره ای بسیار متفاوت تر از شهرستان بهمئى بودیم.

بی تفاوتى سید محمد موحد نسبت به مسائل بهداشتی و درمانی را نمی شود نادیده گرفت، شهرستان بهمئى در اوج ناباوری هنوز یک بیمارستان در حال فعالیت ندارد، از این مورد هم که بگذریم سید محمد موحد هیچ واکنش مثبتی نسبت به تغییر روند کاری درمانگاه های شبانه روزی درغک و چهاروسا به ساعات اداری، تعطیلی درمانگاه رود تلخ و تبدیل درمانگاه ممبى از حالت دو تایم به یک تایم، نشان نداده تا جایی که در این ماه شاهد مرگ دردناک سه نفر در بخش های تابعه شهرستان بهمئى(ممبى و رودتلخ)بر اثر نیش عقرب، نیش مار و تشنج باشیم که به خوبی پرده از ناتوانی سید محمد موحد در رفع محرومیت ها در حوزه انتخابیه خود بر می دارد و نشان می دهد که سید محمد موحد در حد و اندازه ی صندلی بهارستان نبوده و تنها فرصت خدمت به مردم را از یک فرد لایق تر گرفته است.

البته سکوت برخى از مسئولان شهرستان بهمئى و دیشموک و ترس از مطالبه گری بخاطر علاقه شدید به صندلی مدیریتی و ترس از دست دادن آن صندلی به علت اینکه شاید از مرکز استان مورد غضب قرار بگیرند، نیز در این موضوعات هم بی تاثیر نبوده است.

اما آنچه ما شاهد هستیم در حوزه انتخابیه سید محمد موحد بجای آنکه انسان ها به صندلی ها اعتبار ببخشند، این صندلی ها هستند که به اشخاص اعتبار می بخشند!