سفر به سرزمین آتروپاتان ۱۴

سفر به سرزمین آتروپاتان (قسمت چهاردهم – مسیحیت ایرانی )

یکی از جاذبه های شهر ارومیه که من مشتاق دیدن آن بودم، کلیسای ننه مریم بود. متاسفانه علی رغم دو بار مراجعه، به دلیل برگزاری مراسم روز یکشنبه ، اجازه ورود گردشگر به کلیسا داده نمی شد وفقط نمای بیرونی آن را دیدیم.
شاید بتوان این کلیسا را نمادی تاریخی از شاخه ایرانی مسیحیت نامید که با ارمنی و سایر شاخه های مسیحیت متفاوت است.
بر اساس یک روایت ، سه مغ زرتشتی ایرانی با دیدن نشانه های تولد مسیح در ستاره ها به طرف زادگاه او در فلسطین حرکت کردند و پس از اطمینان از درستی پیشگویی در برگشت، آتشکده خود را در ارومیه به کلیسا تبدیل کردند که امروزه کلیسای ننه مریم نامیده می شود.
گرچه این روایت قابل اثبات از نظر مدارک تاریخی نیست ولی بخش قدیمی ساختمان کلیسا حداقل تا دوران ساسانی و اشکانی قدمت دارد.
در قرن پنجم میلادی، یک اسقف رومی به نام نستوریوس نظریاتی را مطرح کرد که توسط امپراتور روم و شورای کلیسا طرد شد ولی نظریات او توسط گروهی از مسیحیان پذیرفته شد که مسیحیان نستوری نام گرفتند. این گروه به دلیل آن که رقیبی برای مسیحیت رومی بود، توسط برخی از پادشاهان ساسانی آزاد گذاشته شد و حتی اجازه تشکیل شورای کلیسا در پایتخت ایران یعنی شهر تیسفون به آن ها داده شد. در تاریخ این شاخه به مسیحیت ایرانی مشهور شده و از ایران به هند و بقیه آسیا هم گسترش یافت. در برخی از کلیساهای تاریخی در جنوب هند هنوز کتیبه هایی به خط پهلوی ساسانی مربوط به این شاخه از مسیحیت وجود دارد.
بعدا در رقابت با سایر شاخه های مسیحی و اسلام، از طرفداران این شاخه کاسته شد و امروزه تقریبا محدود به مسیحیان آشوری شده است.
آشوری ها خود را بازمانده هایی از تمدن باستانی آشور در میان رودان می دانند.
زبان آنها از ریشه زبان های سریانی و آرامی است که زبان مادری عیسی (ع) بوده و از نظر زبانی نزدیک ترین گروه مسیحی به عیسی (ع) هستند.
امروزه آشوری ها در بخش غربی مرز امپراتوری ساسانی(یعنی آذربایجان غربی، شمال عراق و جنوب ترکیه )و بخش زیادی به صورت مهاجر در اروپا وآمریکا زندگی می کنند.

خواننده معزز سلام ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر بالا در پایین صفحه ( ثبت دیدگاه) موجب امتنان است .

ع