تاریخ انتشار : چهارشنبه 10 آذر 1400 - 22:09
کد خبر : 69223

درامد سرانه خانوارها ، معیار اندازه گیری رفاه اقتصادی؟

درامد سرانه خانوارها ، معیار اندازه گیری رفاه اقتصادی؟

بر اساس گزارش سازمان همکاری و توسعه اقتصادی ( OECD) شاخص کلیدی سنجش مادی خانوارها یا رفاه اقتصادی انها ، درآمد سرانه خانوار پس از کسر مالیات ، پرداختی تامین اجتماعی و عواید اجتماعی خانوارها ست. این شاخص نسبت به سرانه تولید ناخالص داخلی ، منابع خانوار برای خرید کالاها یا خدمات یا پس انداز

بر اساس گزارش سازمان همکاری و توسعه اقتصادی ( OECD) شاخص کلیدی سنجش مادی خانوارها یا رفاه اقتصادی انها ، درآمد سرانه خانوار پس از کسر مالیات ، پرداختی تامین اجتماعی و عواید اجتماعی خانوارها ست. این شاخص نسبت به سرانه تولید ناخالص داخلی ، منابع خانوار برای خرید کالاها یا خدمات یا پس انداز آنها برای آینده را بهتر می سنجد.
در بلند مدت از آنجایی که درآمد کسب شده توسط خانوار ها سهم بزرگی از کل درآمد ایجاد شده توسط تولید اقتصادی کشورها ( تولید ناخالص داخلی) را شامل می شود ، متوسط نرخ رشد سالانه این دو شاخص به هم نزدیک هستند. با این حال طی بازه های زمانی کوتاه تر ، به خصوص طی بحرانهای اقتصادی شدید یا توسعه سریع اقتصادی ، روند این دو شاخص به طور قابل توجهی با هم متفاوت است. شاخص های بسیاری در واگرایی این دو شاخص می تواند موثر باشد از جمله آن می توان به تغییر در سیاستهای دولتی مربوط به مالیات یا تامین اجتماعی یا چگونگی تقسیم درآمد شرکتها بین سهامداران ، سود انباشته و جبران خدمات کارکنان اشاره کرد.
درآمد قابل تصرف خانوارها برابر درامد کسب شده پس از کسر مالیات بر درآمد و ثروت و پرداخت های تامین اجتماعی است و شامل عواید اجتماعی (مانند مزایای بیکاری )نیز می شود. درامد قابل تصرف خانوار ممکن است برای مصرف نهایی یا پس انداز مورد استفاده قرار گیرد. به دلیل اینکه ترکیب تولید ناخالص داخلی و مصرف نهایی خانوارها متفاوت است تکامل شاخص ضمنی این دو می تواند متفاوت باشد. به خصوص در اقتصادهای پیشرفته و صادرات محور این موضوع بیشتر به چشم می خورد. شاخص ضمنی (GDP deflator ) شامل تغییرات قیمتی در صادرات است این در حالی است که شاخص ضمنی برای مصرف نهایی خانوار تنها شامل قیمت تجمعی کالاها و خدمات مصرفی خریداری شده توسط خانوارها است. در منطقه یورو رشد سرانه درآمد واقعی خانوارها از ۰٫۴ درصد در فصل قبلی به ۰٫۷ درصد در فصل نخست سال ۲۰۲۰ افزایش پیدا کرده است . رشد تولید ناخالص داخلی واقعی در این منطقه نیز در فصل نخست سال ۲۰۲۰ معادل ۰٫۴ درصد رقم خورده که نسبت به قبل رشد ۰٫۱ درصدی افزایش داشته است.
رشد درامد هر خانوار در ایران طی سالهای اخیر نشان می دهد متوسط درآمد هر خانوار شهری با رشد حقیقی ۹٫۶منفی درصدی نسبت به سال های گذشته همراه بوده و برای هر خانوار روستایی این رشد منفی ۱۲٫۶ درصد بوده است که نشان دهنده کاهش قابل توجه رفاه اقتصادی کشور طی این سال ها استت. این درحالی است که سرانه واقعی تولید ناخالص داخلی نیز در این سال ها ۶ درصد کاهش یافته است. بر اساس آمارهای مرکز امار ایران ضریب جینی یک خانوار ایرانی در سال ۹۷ معادل ۰٫۴۰۹۳ بوده است که برای هر خانوار روستایی ۰٫۳۵۹۵ و برای خانوار شهری ۰٫۳۹۴۰ بوده است. درآمد کل سالانه خانوارهای شهری در سال ۹۷ رقم ۴۳۴۹۰۵ میلیارد ریال ، درسال ۹۸رقم ۵۴۱۰۰۷ میلیارد ریال و در سال ۹۹ رقم ۷۴۶۷۶۴ میلیارد ریال بوده و در مقابل هزینه های خانوار ها طی سالهای مورد بحث به ترتیب مبلغ ۳۹۳۲۲۷، ۴۷۴۳۷۹، ۶۲۱۳۹۲ میلیارد ریال می باشد .
ضریب جینی یک واحد اندازه گیری پراکندگی آماری است که معمولا برای سنجش میزان نابرابری در توزیع درآمد یا ثروت در یک جامعه آماری استفاده می شود. این شاخص بین صفر و یک اندازه گیری می شود و هرچقدر به صفر نزدیکتر باشد به معنای برابری بیشتری در توزیع درآمد است. با توجه به آمارها مشخص است که در سال های اخیر میزان برابری توزیع درآمد کمتر شده و شدت کاهش آن در میان خانوارهای شهری بیشتر از روستایی بوده است . بدین معنا که توزیع ثروت در میان خانوارهای روستایی نسبت به شهری عادلانه تر بوده . اما در حالت کلی برابری توزیع درآمد در کل جامعه کمتر شده است به طور معمول ضریب جینی در ایران در حول ۵۵/۰ – ۳۵/۰ بوده که این نشان می دهد توزیع درآمد در ایران همیشه ناعادلانه بوده است.

م.حاجی زاده

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

اقصاددان رسانه با مجوز برخط اخبار اقتصاد - فناوری - کسب و کار - اجتماعی و ....