جامعه باید به حقوق مالیاتی خود آگاه شود

چند وقت پیش مطلبی عرضه گردید با عنوان «نظام مالیاتی ما کاملا کور است». که خوشبختانه بازتاب بسیار زیاد و خوبی داشت. ناهنجاری ها در بخش های مختلف نظام مالیاتی بسیار بالاست. مالیات در ایران در نهایت ناکارآمدی و آشفتگی در جریان است. در حالی که براحتی میتوان با مالیات کشور را به بهترین شکل ممکن اداره کرد، خود مالیات مشکلی بر مشکلات کشور اضافه کرده است.

اقتصاددان: در یک رویه غلط پول معاف از مالیات است و سرمایه مشمول حداکثر مالیات است. گویا با مالیات سنگین دولت قصد دارد تولید کنندگان و سرمایه گذاران را تنبیه کند. اما با معافیت گسترده پولداری و سپرده گذاری کنز مالی را تشویق کند این رویه باید دقیقا برعکس شود و برای خارج کردن سرمایه از مدار تولید باید مالیات ستانی سنگین در نظر گرفته شود. بدترین سرمایه گذاری، سرمایه گذاری در پول و ارز است. چرا که ارزش افزوده آن صفر مطلق است. بدون شک اکنون بزرگترین چالش دولتها «بحران ارزش افزوده» است که بواسطه سیاستگذاری غلط گریبانگیر کشور شده است. هزاران هزار میلیارد تومان سرمایه گذاری در پول و ارز با حداکثر معافیت مالیاتی و ارزش افزوده ی صفر. این غلط ترین از اقتصادی در جهان است.

_در نظام مالیاتی ما شفافیت وجود ندارد. یعنی مشخص نیست چقدر مالیات اخذ می شود و کجا ها هزینه میشود.
_در زمانی که اقتصاد دچار رکود است ما می بینیم که مالیات‌ها افزایش می یابد. این یعنی اینکه ارتباطی بین ابزارهای مالی و وضعیت اقتصادی وجود ندارد و عملا ابزارهای مالی دولت کارکرد عکس دارند و رکود و تورم را تشدید می کنند.

_مالیات بر ارزش افزوده این روزها غصه ی فعالین اقتصادی است. از هزینه ها هم مالیات بر ارزش افزوده و کمیسیون می گیرند. امری که در هیچ کجای جهان سابقه ندارد، الا در ایران.
کجای دنیا از طلا با ارزش افزوده صفر مالیات بر ارزش افزوده می گیرند!؟
کجای دنیا از هزینه اجاره مالیات بر ارزش افزوده می گیرند؟ ارزش افزوده مستأجران کجاست و یا چیست؟
کجای دنیا از هزینه بیمه مالیات بر ارزش افزوده می گیرند؟
این مالیات ستانی ها نشان می دهد یا سواد کافی برای تشخیص انواع مالیات‌ها و مبنای مالیات در سازمان امور مالیاتی وجود ندارد و یا اینکه هدف فشار بر مردم است و این نوع مالیات مصداق مثل فارسی «به کوچه ی علی چپ زدن» سازمان است.

_معافیت های بی دلیل مالیاتی و فرار گسترده ی مالیاتی انگیزه و عدالتی برای پرداخت مالیات باقی نمی گذارد.

_شوخی تلخ مالیات بر خانه های خالی، نه تنها باعث افزایش عرضه واحد‌های خالی نخواهد شد، بلکه عرضه کنندگان این واحدها با عدم عرضه و بالا بردن قیمت براحتی این مالیات ناچیز را جبران خواهند کرد. چه بسا چندین برابر. و این مالیات بهانه‌ی خوبی برای افزایش قیمتهاست.
_کمیسیونها هم همانند مالیات در نهایت سودجویی بسر می برند. تاکسی های اینترنتی درآمد رانندگان خود بصورت ناخالص مشمول ۱۵ درصد کمیسیون می کنند و هزینه ها صفر در نظر گرفته شده است! این احمقانه و یک نوع دزدی آشکار است. چرا که حدود ۳۰ درصد درآمد این رانندگان صرف هزینه های جاری می شود و وقتی از خالص درآمد پس از کسر هزینه، کمیسیون محاسبه میشود ، دیگر ۱۵ درصد نیست، بلکه ۲۱.۵ درصد است و شرکتهای اینترنتی رانندگان را دست خالی به خانه می فرستنده و باعث افزایش شدید کرایه ها شده اند.

_خودروها خارجی را با هشت برابر بیشتر از قیمت جهانی به مصرف کننده می فروشند و خودروهای بالای یک میلیارد را مشمول مالیات می کنند. مضحک است و ظلم مضاعف.

بنظر می رسد کسانی که قوانین مالیاتی کشور را تنظیم، تصویب و اجرا می کنند، قادر به تشخیص تفاوت مالیات بر ارزش افزوده و مالیات بر مصرف نیستند.

ای کاش می شد از قانونگذاران یک امتحان در خصوص اصول و مفاهیم اولیه مالیات گرفت و نتیجه را به سمع مردم رسانید.

/پ