بمباران زنان و کودکان هرگز «دفاع از خود» نیست

سخنگوی فرماندهی مرکزی ایالات متحده فاش کرد که تمام وعده‌های جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا برای تنظیم مجدد سیاست‌های خارجی و نظامی کشورش به سمت رویکردی مبتنی بر ارزش‌ها جملاتی نه چندان صادقانه بوده است. بیان این مطلب از سمت کاپیتان بیل اوربان در زمانی صورت گرفت که وی در حال پاسخ گویی در مورد گزارش اخیر نیویورک تایمز مبنی بر این بود که پنتاگون در سال ۲۰۱۹ و در زمان دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا یکی از حملاتش در سوریه علیه گروه تروریستی خودخوانده «دولت اسلامی عراق و شام» که به نام داعش نیز شناخته می شود را پنهان کرده است.

بر اساس گزارش این رسانه، این حمله ده‌ها تلفات دیگر شامل زنان و کودکان را نیز در پی داشته است. اوربان می توانست به راحتی دولت ترامپ را مسئول این قتل‌ها بداند، اما در عوض به دنبال دفاع از آن حمله بدنام بود. وی گفت که تحقیقات به این نتیجه رسیده است که این حملات «دفاع مشروع از خود» است زیرا «چند زن مسلح و حداقل یک کودک مسلح در این فیلم مشاهده شده‌اند» که در آن زمان به اپراتورهای هواپیماهای بدون سرنشین مخابره شده بود.

مهم نیست که او چه می گوید، بمباران غیرنظامیان برای هیچ کس «دفاع از خود» به شمار نمی‌آید. مشاهده چند زن و کودکی مسلح در میان یک گروه بهانه‌ خوبی برای کشتن بقیه نیست. ایالات متحده باید از احتیاط بشردوستانه استفاده و حمله را متوقف می‌کرد. این یک جنایت جنگی بود که هیچ کس دیگری جز عامل آن، یعنی خود پنتاگون، مورد پیگرد و پاسخگویی قرار نخواهد گرفت.

با این حال، نمی توان انکار کرد که گروه های تروریستی برای جلوگیری از این نوع حملات به سپر انسانی متکی هستند. این قطعاً مشکل ساز است و قابل توجیه نیست. با این وجود، کسانی که به آنها حمله می‌کنند باید تاکتیک‌های خود را اصلاح کنند تا از تلفات غیرنظامیان جلوگیری کنند. از آنجایی که این تروریست‌ها از قبل تحت نظر بوده‌اند، این حمله می‌توانست در زمانی دیگری انجام شود که هیچ سپر انسانی در اطراف آن وجود نداشته باشد.

این تفسیر از وقایع بیانگر تهدیدی است که ارتش ایالات متحده برای مردمی که در کشورهای آنها فعالیت می‌کند به همراه دارد. حال آنکه گاهی اوقات این فعالیت ها غیرقانونی هستند، مانند سوریه، و گاهی اوقات با اجازه کشور میزبان صورت می گیرد. علیرغم تبلیغ سیاست خارجی مملو از «دموکراسی» و «حقوق بشر»، سیاست نظامی آمریکا بطور آشکارا با این لفاظی ها در تضاد است، بنابراین آن را چیزی جز فواره زدن تبلیغات غیرقابل قبول این کشور برای پیشبرد مقاصد قدرت نرم آن نشان نمی دهد.

از نظر سیاسی برای دولت بایدن مصلحت بود که همه چیز را به گردن دولت ترامپ بیاندازد و احتمالاً تحقیقات را دوباره به جریان بی‌اندازد، حتی اگر این تحقیقات تا زمان روی کار آمدن رئیس جمهور فعلی در اواخر ماه ژانویه به نتیجه رسیده بود. این نشان می‌داد بایدن به همان اندازه برای حمایت از ارزش‌هایی که دولتش در خارج از کشور می خواهد، در داخل کشورش نیز جدی است. این واقعیت که این اتفاق نیفتاد نشان می دهد که تیم او واقعاً در این مورد صادق نبوده است.

دلیل این امر این است که دولت بایدن احتمالاً می خواهد جنایات جنگی دولت ترامپ را در بسیاری از کشورهایی که پنتاگون در آنها فعالیت می کند، ادامه دهد. همانطور که مقامات ایالات متحده خود همیشه علاقه زیادی به گفتن جمله  «همه گزینه ها روی میز است» دارند، که در این زمینه به این معنی است که آنها در کشتن زنان و کودکان برای از بین بردن چند هدف تروریستی تردید نخواهند کرد. چنین سیاستی گواه این است که ایالات متحده چقدر سرکش و خطرناک شده است.

به طور تصادفی، رسوایی بزرگ این جنایت جنگی آمریکا حدود یک ماه پیش از میزبانی مجازی «اجلاس برای دموکراسی» در ایالات متحده بین تاریخ های ۹ تا ۱۰ دسامبر رخ داد. بنابراین، این زمان‌بندی، ادعاهای آمریکا در مورد ارزش‌های خود را بی اعتبار می‌کند، زیرا این کشور حتی اراده ای برای به مورد سوال قرار دادن مظنونان جنایات جنگی خود را ندارد. حتی بدتر از آن، کشتن زنان و کودکان را به عنوان «دفاع از خود» توجیه می‌کند، معیاری ذهنی که مطمئناً آمریکا از هیچ کشور دیگری نمی‌پذیرفت.

جهان باید متوجه شود که ایالات متحده از لفاظی‌های گوش‌خراش برای دستکاری قلب و ذهن مردم استفاده می‌کند. می‌خواهد دیگران را فریب دهد تا به این فکر کنند که ایالات متحده واقعاً پای همان ارزش‌هایی ایستاده است که آنها از آن حمایت می‌کنند. در صورتی که نمی‌کند. رسوایی جنایت جنگی اخیر نشان می‌دهد که ایالات متحده به «دموکراسی»، «حقوق بشر» و «شفافیت» اهمیتی نمی‌دهد. تنها چیزی که به آن علاقه دارد قدرت، پنهان کاری و حفظ هژمونی خود به هر قیمت است.

ز