باکو و شعله های جاویدان

بعد از تفلیس برای ادامه سفر تا شهر باکو، چند گزینه وجود داشت. یکی از دلایلی که باعث شد به جای ادامه مسیر به صورت زمینی، از هواپیما استفاده کنیم، پیدا کردن یک بلیط هواپیما به قیمت چهل یورو بود که قیمت به صرفه ای بود.

البته با این بلیط ،حتی بابت بار داخل کابین هم نیاز به پرداخت هزینه اضافه بود که هزینه آن را در فرودگاه پرداخت کردیم.

بعد از رسیدن به هتلمان در باکو، با مترو به مرکز شهر یا شهر قدیم رفتیم.

بخش هایی از دیوار شهر قدیم ( ایچری شهیر) و دروازه های آن باقی مانده است و در داخل آن کاخ شروانشاهان و برج دختر قرار دارد.

برج دختر یا “کیز قلعه” یک برج به ارتفاع سی متر و در هشت طبقه است که به عنوان یکی از نمادهای شهر باکو شناخته می شود و عکس آن روی بعضی از سکه های  پول حک شده است.

از قدیم در شهرهای مختلف ایران بخشی از استحکامات نظامی که دسترسی به آن برای دشمن خیلی سخت بوده و در جنگ ها دست نخورده باقی می ماند، به قلعه دختر مشهور می شد که به معنی باکره و دست نخورده است.

بیشتر بخش های امروزی برج ، مربوط به قرن دوازدهم میلادی است ولی پایه های آن احتمالا مربوط به یک آتشکده ساسانی در قرن پنجم می شود.

افسانه های زیادی درباره این برج در بین مردم محلی وجود دارد.

مثلا گفته می شود که در روزگاران قدیم در زمان حمله دشمنان به باکو، به خواست اهورامزدا، دختری زیبا با موهایی به قرمزی آتش، از بین شعله های این آتشکده خارج شده و فرمانده دشمن را در یک نبرد تن به تن شکست می دهد. فرمانده شکست خورده عاشق این دختر پهلوان شده و جنگ با صلح و صفا خاتمه پیدا می کند.

برج بر روی یک منبع قدیمی نفت و گاز طبیعی قرار گرفته و شاید در قدیم از بالای برج، شعله های دائمی آتش ناشی از خروج گاز وجود داشته است.

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

ع