ایران و آمریکا به بازی باخت _ باخت روی آورده اند

هیچکدام سود نمی کنند. شاید تصور شود فروش چند میلیارد دلاری سلاح به برخی کشورهای منطقه سود دشمنی آمریکا با ایران ست. اما بنظر منافع بیشتری و هزینه های کمتری در تغییر رویه سیاسی در تعاملات آمریکا باشد.
تنها در سوریه ۷ تریلیون دلار هزینه شده است. بخاطر نفتی که اکنون خریدار ندارد. در عراق هم همینطور.
آمریکا دارد غرق میشود. آمریکا شاخ ایران و چین را گرفت و شیر ایران را چین و روسیه دوشیدند.
روح برجام همه برجام را بهم ریخت و ایران زمانی به سمت غرب رفت که جمهوری خواهان به کمک روسیه به قدرت رسیدند و رفتن ایران به سمت غرب منافع روسیه را به خطر می انداخت.
ایران سبب بازسازی هژمونی روسیه در منطقه شد و روسیه هم از شدت فشارها بر ایران کاست. چه در شورای امنیت و چه در سوریه.
ایران و روسیه قدرتمند ترین قدرت سخت و نرم را در جهان بوجود آوردند.
هیچ کس باورش نمی شد روسیه ی بدعهد تا آستانه یک جنگ جهانی از متحدین خود و منافعش در خاورمیانه دفاع کند. اما تحریم روسیه زنگ خطر را برای این کشور بصدا درآورد و هشدار جدی این بود که غایت تحریمها نه ایران و سوریه، بلکه دقیقا روسیه و چین است. این زنگ خطر کمک بزرگی به ایران بود. شاید غرب کمی زود از حربه تحریم علیه روسیه استفاده کرد. قبل از زمینگیر شدن ایران. تحریم اپوزیسیون روسیه ایران و چین را علیه آمریکا منسجم تر کرد.
بنظر می رسد آمریکا در روابط خود با ایران اشتباه کرده است. علاوه بر هزینه های سنگین باعث قدرت گرفتن ایران و روسیه در منطقه شده است.
سیاست اخلاقی ایران در مقابل سیاست لابی گری آمریکا، برتری نسبی داشته است. هر چند ایران در مجامع بین المللی جایگاه زیاد خوبی ندارد، اما آمریکا هم در منطقه قدرت و منافع خود را از دست داده و بنظر می رسد قصد ندارد بیش از این در منطقه هزینه کند. قطر و ترکیه هم از هزینه های سنگین سیاستهای آمریکا و سه کشور اروپایی به ستوه آمده اند و واداشتن آنها به همراهی با آمریکا بدون امتیازات دندان گیر ممکن نیست. که البته در شرایط کنونی اقتصادی بعید بنظر می رسد آمریکا چنین هزینه هایی را بپذیرد. آنهم از طرف شخص تجاری مثل ترامپ.