اعتیاد آمریکا به دیپلماسی اجبار

بهتر است که این شخص قبل از استفاده از این کلمه بیشتر فکر کند و تاریخ را مرور کند. شخصی که برای اولین بار در دهه ۱۹۷۰ مفهوم «دیپلماسی اجبار» را به عنوان جایگزینی برای جنگ مطرح کرد، یک دانشگاهی آمریکایی به نام الکساندر جورج بود.

اجبار توسط ایالات متحده می تواند با زور بی رحمانه همراه باشد. در دهه ۱۹۶۰، ایالات متحده یک جنگ داخلی در لائوس را برای براندازی دولت کمونیستی این کشور آغاز کرد. در سال ۱۹۶۱، پرزیدنت کندی نوشت که «لائوس… ناخوشایندترین منطقه برای براه اندازی مبارزات انتخاباتی است. جغرافیا، توپوگرافی و آب و هوای آن از مهمترین نقایص داخلی آن است.» بنابراین ایالات متحده به جای سرباز، بمب افکن فرستاد. ایالات متحده به مدت ۹ سال به طور میانگین هر ۸ دقیقه در طول شبانه روز معادل یک بمب‌افکن را بر روی مناطق مختلف این کشور خالی میکرد.

اما امروزه، شکل ترجیحی اجبار آمریکایی به صورت تحریم‌های یکجانبه درآمده است، این رویکرد، آتش و دود تولید نمی‌کند اما همچنان به مردم عادی آسیب می‌زند. به گزارش اسپوتنیک نیوز، ایالات متحده از سال ۲۰۱۴ تا ماه مارس سال جاری میلادی، ۵۵۳۲ تحریم علیه روسیه اعمال کرده است که شامل ۲۷۷۸ تحریم پس از آغاز درگیری نظامی روسیه و اوکراین بوده است. این تحریمها باعث نابودی بیش از ۶۰۰ شرکت خصوصی شده اند و پیش بینی می شود تولید ناخالص داخلی روسیه را چیزی بین ۱۵ تا ۳۰ درصد کاهش دهند.

ایالات متحده همچنین علاوه بر تحریم‌های یک‌جانبه، مکرراً تهدید کرده که از «حاکمیت بازوی بلند» برای خفه کردن رقبای خود استفاده میکند. در سپتامبر ۲۰۲۱، وزارت بازرگانی ایالات متحده اعلام کرد که تولیدکنندگان نیمه هادی جهانی مانند سامسونگ ROK باید اطلاعات داخلی موجود در تراشه‌های خود و همچنین اطلاعات سفارشات و فروش را ارائه دهند. دولت آمریکا به نام افزایش شفافیت و رفع کمبود عرضه جهانی، به شرکت‌ها ۴۵ روز فرصت داد تا به این به اصطلاح «درخواست داوطلبانه» پاسخ دهند.

اجبار به ابزاری برای دیپلماسی ایالات متحده تبدیل شده است. چندی پیش مقاله‌ای در نیوزویک اظهار داشت: «واشنگتن به تحریم کردن معتاد شده است، مانند یک کودک پنج ساله که به آب نبات معتاد شده است».

وقتی بلینکن در یکی از سخنرانی‌های اخیر خود در مورد سیاست چین سخن میگفت، ادعا کرد: «بسیاری از شرکای ما قبلا تجربه دردناک برخورد محکم پکن را داشته اند آن هم زمانی که انتخاب‌هایی بر خلاف نظر چین انجام داده اند». احتمالاً زمانی که او چنین حرفی را میزده در واقع به اقدامات قهری واشنگتن علیه کشورها فکر می‌کرده است. جمله او تنها زمانی معنا پیدا می کند که واژه «پکن» با «واشنگتن» جایگزین شود.

ز