پایان بدقولی ۲۰ ساله هندی ها در چابهار؟
ماجرای توسعه بندر شهید بهشتی چابهار داستان مفصلی است. دیروز اما در پی ۳ سال تاخیر، با امضای قرارداد بلندمدت میان ایران و هند، فصل تازه‌ای از این داستان کلید خورد. ابتدا قراردادی کوتاه‌مدت و ۴ ساله میان دو کشور برای توسعه بندر چابهار منعقد می‌شود اما نه تنها این مدت طولانی‌تر می‌شود که هند
ماجرای توسعه بندر شهید بهشتی چابهار داستان مفصلی است. دیروز اما در پی ۳ سال تاخیر، با امضای قرارداد بلندمدت میان ایران و هند، فصل تازه‌ای از این داستان کلید خورد. ابتدا قراردادی کوتاه‌مدت و ۴ ساله میان دو کشور برای توسعه بندر چابهار منعقد می‌شود اما نه تنها این مدت طولانی‌تر می‌شود که هند به تمام تعهدات خود در قرارداد کوتاه‌مدت نیز پایبند نمی‌ماند.
پیش از این مسعود پل‌مه، دبیر انجمن شرکت‌های کشتیرانی به یکی از خبرگزاری‌های داخلی درباره علت تاخیر سه ساله انعقاد قرارداد بلندمدت و ۱۰ ساله با اپراتور هندی در بندر شهید بهشتی چابهار گفته بود: باید توجه داشت که سرمایه‌گذار هندی منافع خود را در نظر می‌گیرد نه سرمایه‌گذاری در محیطی که فعالیت و رقابت بخش خصوصی در آن محیط تحت تاثیر برخی از تصمیمات قرار می‌گیرد. موضوع دوم این است که در حال حاضر بندر چابهار به دلایلی از جمله بار یکسره از این بندر و همچنین عدم ارتباط ریلی، جذاب نیست و اینها حلقه‌های مفقوده زنجیره‌ای هستند که یک سرمایه‌گذار آنها را برای بازگشت سرمایه مورد توجه قرار می‌دهد. حال اینکه ایران با بدقولی‌های بسیاری در طول بیش از ۲۰ سال گذشته از سوی هندی‌ها مواجه بوده که شاید موضوعات سیاسی هم در این امر دخیل بودند. در حال حاضر حداکثر از ۳۰ درصد ظرفیت بندر شهید بهشتی استفاده می‌شود. در بسیاری از بنادر دنیا که در مدیریت بخش خصوصی قراردارند و دولت صرفا ناظر و سیاست‌گذار بر عملیات اجرا است، اپراتور به دلیل اینکه فعالیت خود را افزایش دهد و سرمایه‌گذاری را متنوع کند به‌طور قطع نسبت به بازاریابی اقدام می‌کند چراکه با علمیات بازاریابی حفظ و بقای کار خود در آن بندر را تضمین می‌کند.
به گزارش اقتصاددان به نقل از تعادل ، بندر چابهار تنها استثنای تحریم‌های یکجانبه امریکا علیه کشورمان بوده و هست، اما به علت برخی کم‌کاری‌های طرف خارجی، این بندر طبق برنامه زمان‌بندی شده، به توسعه برنامه‌ریزی شده دست پیدا نکرده است. در پی عضویت ایران در گروه «بریکس» که در اواخر تابستان سال گذشته صورت گرفت، از آنجا که هند نیز یکی از اعضای این گروه به شمار می‌رود، انتظار می‌رفت، شاهد تحولات مثبت در رشد و توسعه بندر چابهار باشیم. طلیعه این تحولات مثبت در ۲۵ دیماه ۱۴۰۲ و با توافق دو وزیر ایرانی و هندی برای امضای توافق نهایی مشاهده شد. با وجود این، نباید از رقیب تراشی امریکا برای چین در ماجرای «کریدور هند-خاورمیانه- اروپا» غافل شد. مساله‌ای که به فاصله چند هفته پس از عضویت ایران در بریکس رخ داد. دقیقا ۹ سپتامبر ۲۰۲۳ برابر با شنبه ۱۸ شهریور سال ۱۴۰۲ شمسی از محل برگزاری نشست گروه ۲۰ در هند که البته با غیبت روسیه و چین در حال برگزاری بود، خبر آمد که هند، امریکا، عربستان سعودی و اتحادیه اروپا برای ایجاد کریدور هند-خاورمیانه- اروپا توافق کردند. هدف از ایجاد این کریدور، تسهیل جریان تجارت و انرژی عنوان شد. این طرح بلندپروازانه ریلی و دریایی برای مقابله با پروژه جاده و کمربند چین بنا شد. این کریدور هند، عربستان سعودی، امارات متحده عربی، اردن، اسراییل و اتحادیه اروپا را از طریق بنادر کشتیرانی و مسیرهای ریلی به یکدیگر متصل می‌کند تا تجارت سریع‌تر و ارزان‌تر شود و همکاری اقتصادی و اتصال دیجیتال در سراسر منطقه تقویت شود. این پروژه که نوعی «مشارکت برای سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های جهانی» نامیده می‌شود، می‌تواند تجارت بین هند و اروپا را تا ۴۰ درصد سرعت بخشد.
توافق۱۰ ساله امضا شد
دیروز وزارت راه و شهرسازی از امضای قرارداد مشارکت شرکت IPGL هند در تجهیز و بهره‌برداری بندر شهید بهشتی چابهار با حضور وزیر راه و شهرسازی و وزیر بنا%A
برچسب ها :ايران ، چابهار ، سرمایه‌گذاری ، هند
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰