هر پگاه نو با یک نگاه نو #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد ۱۳۳۰) «دارِ عدم» یا «سایه سارِ ستم»؟! چه بسیار «شهریارانِ خودکامه» را در میانِ «یارانِ سیه نامه» دیدم، که چون «بلندیِ سایه» و «فرهمندیِ سازمایه» را می دیدند، آن را «نشانۀ شکوه» و «پایانۀ اندوه» می پنداشتند! غافل از آن که این «غروبِ روایی» […]
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد ۱۳۳۰)
«دارِ عدم» یا «سایه سارِ ستم»؟!
چه بسیار «شهریارانِ خودکامه» را در میانِ «یارانِ سیه نامه» دیدم،
که چون «بلندیِ سایه» و «فرهمندیِ سازمایه» را می دیدند،
آن را «نشانۀ شکوه» و «پایانۀ اندوه» می پنداشتند!
غافل از آن که این «غروبِ روایی» و «رسوبِ فرمانروایی» است،
که بر «درازایِ سایه» و «پهنایِ پایانه»افزوده است!
غروب هم بر «طولِ سایه ها» می افزاید و هم بر «اُفولِ پایه ها»!
اینان باید بدانند «سایۀ بلند» و «همسایۀ آزمند» ،
نشانۀ «پایانِ روز و روزی» است،نه «دورانِ بهروزِ پیروزی»!
«سایه سارِ ستم»، «دارِ عدم» است.
#شفیعی_مطهر
—————————————
فرهمندی: شکوه،شوکت
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
- نویسنده : شفیعی مطهر
