آخرین شب پاییز که فردایش روز نخست دی ماه است، یلدا یا شب چله می باشد. این جشن نشانگر دانش بسیار بالای نیاکان ما در دوردست های تاریخ است که چنان به علم نجوم و حرکت سیارات آسمانی آگاهی داشته اند که پی برده بودند در این شب، انقلاب زمستانی رخ می دهد و از

یلدا به‌معنای زایش، و شب یلدا که ابوریحان بیرونی از آن با نام «میلاد اکبر» نام برده جشنِ «زایش خورشید» از پسِ بلندترین شبِ سال، در آخرین روز پاییز (سی‌ام آذرماه)، یا به سخنِ دانشی «انقلاب زمستانی»، است. آن را شب چله هم می‌گویند؛ از آن رو که نیاکانِ ما چهل روز نخستِ زمستان را

ابوالفضل بابادی شوراب/روزنامه نگار بعنوان شخصی که در گذشته چندان علاقه مند به جشن و سرور نبوده ام، گاه گاهی از خود می پرسیدم چرا پدران و اجداد تاریخی ما بایستی یک شب در سال را جشن بگیرند؟ تنها بدلیل اینکه چند ثانیه طولانی تر است؟ این پرسش تامل برانگیز باعث میشود مردمان ایران زمین