روزها فکر من این است و همه شب سخنم که چه سخت است که چینی بشود هم‌وطنم همه رفتند و من و سایه‌ی باقر ماندیم مانده‌ام قید وطن را بزنم یا نزنم با چنین یورِش چین ، می‌رسد آن روز که من کم‌کم احساس کنم ساکنِ شهرِ پکنم خاکم این‌جاست ! ، ولی بر سر