در دهه‌های اخیر، حمایت از تولید، یکی از دغدغه‌های سیاستگذاران بوده است. اما این نیت خیر، همیشه با سیاست مناسب همراه نبوده و در برخی مواقع سیاست‌ها با عنوان حمایت از تولید، خود به یکی از موارد ضد تولید تبدیل شده‌اند. اعطای نهاده‌های ارزان بدون هدف‌گذاری مشخص، سیاست‌های سلیقه‌ای در واردات و صادرات کالاها، نبود

جدیدترین گزارش موسسه فریزر درباره شاخص آزادی اقتصادی کشورها در سال۲۰۲۱ نشان می‏دهد که ایران بدون تغییر رتبه نسبت به سال گذشته در جایگاه ۱۶۰ قرار گرفته است. اما نکته قابل تامل در بررسی مولفه‌های این شاخص آن است که ایران نمره بسیار پایینی در آزادی‌های تجاری کسب کرده است. جایگاه ایران با کسب نمره

تامین مواد اولیه برای فعالیت مستمر صنعتی موضوعی حیاتی است. در حدی که بسیاری از کارشناسان مقوله «تامین» را یکی از بسترهای اصلی توسعه صنعتی می‌دانند. در ایران اما تجمیع تحریم و طیفی از سیاست‌های دولتی دسترسی صنایع به مواد اولیه را سخت کرده و مقوله تامین را به یکی از چالش‌های اساسی بخش صنعت

بخشنامه‌های مکرر و خلق‌الساعه از کلمات پرتکرار خبر اقتصادی، به‌ویژه در حوزه تجارت است؛ اما رئیس کل گمرک ایران آن را به زبان عدد درآورد: ۴۲۱بخشنامه در یک سال برای تجارت ایران صادر شده است، یعنی میانگین هر روز بیش از یک بخشنامه. او در سخنان خود از این مساله انتقاد کرد و بخشی از

ارز نیمایی به نهاده‌های دامی نرسیده‌ و فعالان این حوزه نسبت به امنیت غذایی هشدار داده‌اند. جدیدترین مکاتبات واردکنندگان نهاده‌های دامی نشان می‌دهد چالشی که از سال گذشته آغاز شده ‌بود همچنان گریبانگیر آنهاست. فارغ از چالش‌های تخصیص و تامین ارز این گروه و دستگاه‌هایی که مسوولیت این مشکل را نمی‌پذیرند، موضوع اصلی رانتی است

خودکفایی به معنی خودوابستگی تام یک اقتصاد و تولید همه کالاها، منجر به هدررفت منابع و ناکارآمدی تولید و در نتیجه کاهش تولید ناخالص داخلی و افت رفاه شهروندان می‌شود. اگر فرض کنیم هر فردی بخواهد از نانی که خود می‌خورد تا لباسی که می‌پوشد و تا لوازم خانه‌اش را خودش تولید کند، معلوم است