امید کزازی، تحلیلگر مهندسی مالی با درج یادداشتی در اقتصاددان نوشت : ارزش گذاری به فرآیند تعیین ارزش فعلی یک شرکت، سرمایه گذاری یا دارایی اشاره دارد که با برخی تکنیک های رایج ارزش گذاری محاسبه می شود. تحلیلگرانی که می‌خواهند برای یک دارایی ارزش قائل شوند، معمولاً به پتانسیل درآمد آتی آن شرکت

حل نشدن برجام یکی از عوامل اساسی در عدم رغبت سرمایه گذاران خارجی است، مگر این که به حدی به سرمایه گذار خارجی امتیاز بدهیم که اصلا برای خود ما سودی نداشته باشد. مشکل دیگر حل نشدن FATF است، آیا سرمایه گذار باید با گونی و چمدان پول به کشور ما بیاورد؟ بدون برجام و

در جایی می‌خواندم: «با احتساب تولید روزانه ۶/ ۲‌میلیون بشکه نفت و درنظر گرفتن ذخیره ۲۰۸‌میلیارد و ۶۰۰‌میلیون بشکه‌‌‌‌‌‌ای، در صورتی‌که در سال‌های آینده تولید ثابت مانده و میدان نفتی جدیدی کشف نشود، ایران تا ۲۲۰ سال‌آینده نفت خواهد داشت.»  فارغ از اینکه این مطلب تا چه حد دقیق و درست باشد، قاعدتا برای هر

مهرداد حاجی زاده فلاح مشاور ارشد مبارزه با پولشویی عضو شورای سردبیری اقتصاددان در مصاحبه با اقتصاد ۱۰۰ گفت : استفاده از طلا گسترده و مستند است. از زمان های قدیم طلا در فرهنگ های مختلف به عنوان وسیله ای برای مبادله یا پرداخت استفاده می شده است. از لحاظ تاریخی، دولت ها از کالاهای

اقتصاد ورزش، یک بحث میان‌حوزه‌ای مهم و جذاب است که متاسفانه در ایران مغفول مانده است. ورزش در نگاه برخی مسوولان و سیاستگذاران کشور، حداکثر نوعی سرگرمی است که گویا زیاد نباید آن را جدی گرفت. در همین راستا نگاه رفع تکلیفی به ورزش در بسیاری از فرازهای تصمیم‌گیری مشهود است و ای‌بسا در دولت‌های

لایحه برنامه هفتم توسعه برای سال‌های ۱۴۰۲ تا ۱۴۰۶ با هدف‌های بلندپروازانه تقدیم مجلس شد. در این یادداشت برای تحلیل برنامه مزبور سه‌ماده از ۳۰۲ ماده آن مورد توجه قرار می‌گیرد: ماده۲ درباره هدف‌های برنامه، ماده۳ درباره تامین منابع برنامه و ماده۱۰۰ درباره سیاست‌های خارجی. با بررسی این سه ماده این سوال مطرح می‌شود که