نتایج «پایش فقر در سال۱۴۰۰» که دو روز پیش منتشر شد، حاوی دست‌کم دو هشدار اقتصادی به سیاستگذار بود؛ «سطح بالای نرخ فقر در ایران» و «سقوط میانگین کالری سرانه دریافتی ایرانیان». چرا حجم قابل توجهی از جمعیت زیر خط فقر قرار دارد؟ آن گزارش پاسخ می‌دهد، به‌دلیل تورم عمومی بسیار بالا و افت چشمگیر
زندگی در فقر برای خیلی از ما حتی قابل تصور نیست، در واقع خیلی ازخبرهایی که طی روز در مورد سقوط افراد به زیر خط فقر می‌شنویم با آنچه که برخی افراد بدون هیچ بنیه مالی و اقتصادی تجربه می‌کنند، کاملا متفاوت است. فقر به شکل‌های مختلف در جامعه وجود دارد، بسیاری از افرادی که
«نااطمینانی‌های گسترده در اقتصاد ایران هم ریشه در سیاست‌های اقتصادی داخلی دارد و هم در تحریم‌های ظالمانه.» این را رییس اتاق ایران می‌گوید. شافعی در نشست هیات نمایندگان با بیان اینکه سیاست‌های اقتصادی دولت نیز برای فعالان اقتصادی روشن نیست، به طرح این چند پرسش می‌پردازد: «سیاست‌های دولت و مجلس درباره قیمت‌گذاری انرژی و قیمت‌گذاری
گزارش‌ها از افزایش قابل‌توجه پول‌های سرگردان در کشور حکایت دارد؛ رقمی که حالا به گفته رئیس سازمان برنامه و بودجه به بیش از پنج هزار میلیارد تومان رسیده است؛ افزایشی که حالا از رسیدن خط فقر به ۱۸ میلیون تومان خبر می‌دهد. به نظر می‌رسد ایجاد ثبات، اصلاح اقتصادی و حتی بهبود معیشت اقشار ضعیف
تازه‌ترین بررسی‌های صورت گرفته از افزایش شکاف هزینه و درآمد خانوارهای ایرانی خبر می‌دهد. آن‌طور که رییس کمیته دستمزد شورای عالی کار اعلام کرده میانگین هزینه معیشت کارگران به ۱۸ میلیون تومان در ماه رسیده که در مقایسه با برآوردهای قبلی تقریبا دو برابر شده است. خط فقر ۱۸ میلیون تومانی کارگران اما حاوی دو
۵۷۳ یک عدد سه رقمی است، عددی که شاید از نظر خیلی‌ها بی‌اهمیت باشد، عددی که برای خیلی از ما و شاید همه ما هیچ مفهومی نداشته باشد، اما وقتی این عدد وارد جمله‌ای می‌شود وضعیتش تغییر می‌کند. وقتی مسوولی اعلام می‌کند از ابتدای امسال ۵۷۳ نفر در اصفهان خودزنی کرده‌اند و بعد با ادعای
