گفت: من امروز عکسی از یک سانحۀ سیلاب دیدم که جگرم کباب شد! گفتم: بله حق داری!هر کس وضع دلخراش سیل زدگان بی پناه را ببیند،جگرش کباب می شود! گفت: من سیل زدگان را که نمی گویم! گفتم: پس جگرت برای چه کسانی کباب شد؟ گفت: من مسئولانی نازنین و دلسوز را دیدم که با
روزی وزیر خزانه داری دربار هردمبیلی به محضر اعلی حضرت شرفیاب شد تا مسئلۀ مهمّی را به شرف عرض ملوکانه برساند. پس از اذن دخول و کسب اجازۀ محرمانه بودن موضوع گزارش، معلوم شد که کفگیر خزانه به تهِ دیگ خورده و سکّه ای در خزانه نمانده تا صرف عیّاشی های شاهزادگان شود. هردمبیل فوراً
گفت: دیروز برای انجام کاری توی صف یکی از ادارات بودم. یک ساعت معطل شدم تا نوبت من شد. ناگهان یکی از بستگان آن مسئول تازه از راه رسید. مسئول،کار مرا رها کرد و مشغول انجام کار او شد. من اعتراض کردم. گفت: چرا بی اجازه من حرف می زنی؟ حالا پرسش من از تو
«ستیز با گناه» و «پرهیز از اشتباه»، «بسی آسان تر» و «بسیار باسان تر» از «توبه» در هر «نوبه» است. «پیدی اشتباه» و «پلیدی گناه» را می توان با توبه شُست، ولی «زشتی» و «پلشتی»آن می ماند. بنابراین اگر این «مرام را پذیرُفتیم»،در آن «دام نیُفتیم»! ☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸☘️🌺🍃🌸 سان: روش،قاعده(باسان:روشمند،قانونی) نوبه:نوبت پید:بی فایده،بی ارزش،جسدفاسدشده دانلود رایگان
گفت:می گویند روزی یک مدیر ایرانی با یک مدیر ژاپنی گفتگو می کردند.مدیر ایرانی از مدیر ژاپنی می پرسد: چرا مسئولان ژاپنی این همه مردم را لوس و پرتوقُّع بار می آورند؟ مدیر ژاپنی می گوید: چه کرده اند؟ مدیر ایرانی می گوید: یک شرکت ژاپنی خدمات موبایل به دلیل چند ساعت قطعی شبکه، اعلام
هر «یار علّامه» در «دیار خودکامه» ، باید همیشه«دهانِ داخته را دوخته» و «زبانِ افراخته را فروخته»باشد؛ وگرنه «سر بر باد» می رود و «سرور از یاد» ! در «داستان زندگی» و در «نیستان ارزندگی»، «نِی های سرفراز» را با «هِی های تاخت و تاز» می شکافند و «بی ریا»،از آن ها «بوریا» می بافند!
