گفت: وقتی برخی از مسئولان در نطق های تعارفی و تشریفاتی از بس «قربان صدقۀ مردم می روند!!!»و به اصطلاح «بی روغن سرخ می کنند!!»، من یاد نوشتۀ پسرم در عکس پروفایلش می افتم؟ گفتم: پسرت چه نوشته در پروفایل؟ گفت: نوشته:”تمام دنیا فدای یک تار موی سفیدت!ای پدربزرگ عزیزم”! گفتم:آفرین بر این پسر حقشناس

گفت: امیرعبداللهیان وزیر خارجه در دیدار با بورل برای بازگشت به برجام بر طبق همان پیش نویس وین که در زمان دکتر ظریف تهیه شده بود،یعنی چشم پوشی ایران از پیش شرط ها، اعلام آمادگی کرده است. گفتم:طرف مقابل چه برخوردی کرده؟ گفت: بورل ،نماینده سیاست خارجی اتحادیه اروپا پس از دیدار با وزیر امور

ما چه بسیار «خوی های زشت» را چون «تابوهای سرشت»، در «نهان، نهُفته» و در «پنهان، خُفته» داریم، ولی از وجود آن ها نه «می رنجیم» و نه در «شکنجیم»؛ امّا اگر «نشانه ای اندک» و «بهانه ای کوچک» از آن «حواس» را در دیگری «احساس» کنیم ، به شدّت «آزُرده» و «سرخورده» می شویم.

زندگی هم «اجبار» دارد و هم «اختیار». امروز هر «خیار»،«اختیار» دارد که چه «بذری بکارد» و چه «جذری به خاک بسپارد». ولی فردا به هر «جور»،«مجبور» است آن چه را «نگاشته،نو» کند و آن چه را «کاشته،درو» . این «افکار» است که «کار» را می آفریند و «انحصار»،«حصار» را! پس این «صبر صواب» است که

گفت: بعضی مسئولان چنان خالی بندی می کنند و وعده های طلایی و توخالی می دهندکه مرغ پخته هم از آن خنده اش می گیرد! نمی دانم اینان خودشان این قدر ساده لوح و زودباورند،یا مردمی را که بارها پوچی این وعده ها را تجربه کرده اند، ساده لوح می پندارند! گفتم: بعید می دانم

گفت: ترکیه به سوریه یورش آورد ،ولی ایران از سوریه دفاع کرد. اکنون در حالی که ارزش صادرات ایران به سوریه تنها ١۵۶ میلیون دلار است، ولی ارزش صادرات ترکیه به این کشور به ١.۴٢ میلیارد دلار رسیده و بیش از ٩ برابر صادرات ایران است. گفتم: خب،منظورت چیست؟ گفت: به حیف نون گفتند:چرا شستن