۱۵ دلیل تعطیلی  مساجد در ایران

دولابی یک مقام مسئول  در امور روحانیت: از ۷۵ هزار مسجد، در ۵۰ هزار مسجد بسته است که این فاجعه‌ای است که باید بر آن خون گریست.

چرا ۵۰ هزار مسجد بسته شد و آینده مساجد در ایران چه خواهد بود؟

۱ مساجد و نهادهای دینی از بودجه های کلان و فزاینده دولتی استفاده می‌کنند.مردم از نهادهای دینی که از بودجه رسمی بهره‌مندند استقبال نمی کنند.

۲ در گذشته مساجد و دیگر نهادهای دینی استقلال نسبی داشتند فلدا از استقبال بیشتری نیز برخوردار بودند.
( مساجد قبل از انقلاب)

۳ بهره‌مندی از بودجه دولتی مساجد را به پایگاه حکومت و سخنگوی دولت تبدیل کرده و سخن مردم و مطالبات آنها از بلندگوی مساجد شنیده نمی شود.

۴ مسجد کارکرد اجتماعی خود را از دست داده است.مسجد در فرهنگ و جامعه ایرانی محل انجام مناسک دینی و تبادل آرا و همدلی اهالی و اجتماعات محلی بود.پس از انقلاب در مسجد فقط گروههای ذی‌نفود طرفدار حکومت دینی مدیریت دارند و عامه مردم در مدیریت و فعالیت‌های  مساجد نقشی ندارند.

۵ زنان نیز در مدیریت امور مساجد جایگاه قابل اعتنایی ندارند در حالی که رشد فکری و تحصیلی زنان تعریف منزلت های جدیدی  برای انها را در نهادهای دینی اقتضا می‌کند.

مساجد در این بعد ایستا و ناکارآمدند.

۶ – ۵ هزار مسجد فعال نیز  احتمالا در آینده غیرفعال خواهند شد زیرا از عوارض و کاستی های فوق مصون نیستند.

۷ کاهش باورمندان به ویزه در نسل جوان بر همه متغیرهای پیش گفته اثر تشدید کننده دارد.

۸ مساجد باید کارکردها و نقش های محلی جدیدی را برای خود تعریف کنند این نقش‌ها باید برآیند مطالبات مردم محلی باشد و نه دستورالعمل های آمرانه دولتی.

۹ هیات امنای مساجد باید انتخابی اهالی هر محله باشند زیرا هیات های انتصابی فعلی در سراسر کشور  موجب تشدید انزوای مساجد می‌شوند، عصر ما عصر مشارکت مدنی است.

۱۰ در تعابیر دینی مسجد خانه خدا و از این رو هم خانه مردم است.باید ارزیابی شود که شهروندان در این قبیل نهادها چه جایگاهی دارند، مردم در اماکن و مراکزی که در آن نقش‌آفرین نباشند، مشارکت نمی‌کننند.

۱۱ متولیان مساجد و سخنگویان این قبیل نهادها زبان و بیان مخاطب‌پسند ندارند و دانش و معلومات آنها از میانگین آگاهی‌های  مخاطبان شان بمراتب کمتر است.

۱۲ در حالت مطلوب مسجد باید کانون مدنیت و مشارکت عامه در تدبیر امور فرهنگی و اجتماعی محله‌ها باشد.هم اکنون مساجد کانون آمریت سیاسی و دعوت به اطاعت عمومی است. این زبان کهنه و بازمانده مناسبات پیشا-مشروطیت است و جاذبه‌ای ندارد.

۱۳ در همه مساجد ایران شعارهای سیاسی و پوستر‌های تبلیعات جناحی هویداست و حتی  شعارهای ایدیولوژیک به اصل عبادت و مناسک ضمیمه شده است و اندک مومنان جمع‌امده در مسجد مکلف به تکرار دایمی آن هستند!

۱۴ آینده مساجد در ایران بدون بازاندیشی در کارکردهای آن و تامین استقلال نهادهای دینی، مبهم و روند تعطیلی آن ادامه خواهد داشت.

۱۵ در صورت تحول مثبت در مدیریت و در کارکردهای اجتماعی مساجد، باز هم  این نهاد تا چندین دهه آینده نقش و جایگاه سابق خود را باز نخواهد یافت.

مخاطب گرامی، ارسال نظر پیشنهاد و انتقاد نسبت به خبر فوق در بخش ثبت دیدگاه، موجب امتنان است.

ع